8 ΜΑΡΤΙΟΥ-ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Η 8η Μαρτίου γιορτάζεται παγκοσμίως ως ημέρα αφιερωμένη στη Γυναίκα. Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχει τις ρίζες της στο 19ο αιώνα, όπου και πραγματοποιήθηκαν πλήθος εκδηλώσεων διαμαρτυρίας των γυναικών σε Ευρώπη και Η.Π.Α. Αιτήματα αυτών ήταν η ισότητα των δικαιωμάτων μεταξύ των δύο φύλων, κυρίως στον εργασιακό τομέα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις και το δικαίωμα ψήφου.
Οι νομοθετικές ρυθμίσεις των τελευταίων δεκαετιών και Διεθνή κείμενα Προστασίας των Δικαιωμάτων των Γυναικών έχουν συμβάλλει στη...
βελτίωση της θέσης των γυναικών. Έτσι, για την «πολιτισμένη» Δύση τα παραπάνω μοιάζουν πλέον παρωχημένα, αφού είναι φανερή η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στην αγορά εργασίας, στην εκπαίδευση, στην υγεία και άλλους καίριους τομείς της κοινωνικής ζωής. Ωστόσο, η ύπαρξη νομοθεσίας δεν εγγυάται και την εφαρμογή της. Διεθνείς Οργανισμοί όπως ο Ο.Η.Ε που μελετούν τη θέση των γυναικών στο παγκόσμιο χάρτη, παρατηρούν πως το έδαφος δεν είναι στέρεο για την ανάπτυξη ισότιμων σχέσεων μεταξύ των δύο φύλων. Επιπλέον, εντοπίζονται σημαντικές διαφορές από ήπειρο σε ήπειρο και από χώρα σε χώρα. Στην Ευρώπη, η Φιλανδία παραχώρησε πρώτη το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες το 1906, ενώ η Ελλάδα κατοχύρωσε συνταγματικά το συγκεκριμένο δικαίωμα μόλις το 1952.
Υπάρχουν, λοιπόν, διαφωνίες ως προς τον τρόπο και βαθμό συμμετοχής των γυναικών στο δημόσιο βίο. Όσον αφορά τον εργασιακό χώρο, ναι μεν έχει αυξηθεί ραγδαία ο αριθμός της γυναικείας απασχόλησης, οι θέσεις όμως που καταλαμβάνουν είναι ως επί το πλείστον χαμηλότερου κύρους, βοηθητικές, υποαμειβόμενες, ανασφάλιστες. Στην Ελλάδα, στην οποία κυριαρχούν οι οικογενειακές επιχειρήσεις, οι γυναίκες είναι συχνά τα συμβοηθούντα, μη αμειβόμενα μέλη. Η σταδιοδρομία των γυναικών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κατανομή των ρόλων μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι γνωστό πως οι γυναίκες «ωθούνται» προς τις θεωρητικές επιστήμες, ενώ οι θετικοί και τεχνολογικοί κλάδοι καθώς και οι τομείς των νέων τεχνολογιών είναι κατεξοχήν ανδροκρατούμενοι.
Μεγάλες ανισότητες εντοπίζονται στον ακαδημαϊκό χώρο και την Πολιτική. Είναι ελάχιστες οι γυναίκες που ανελίσσονται επαγγελματικά στα ανώτερα κλιμάκια των Πανεπιστημίων. Αξίζει επίσης να τονίσουμε πως στην αυγή του 21ου αιώνα, μόλις 9 γυναίκες στον κόσμο ήταν επικεφαλής κρατών ή κυβερνήσεων. Γενικά, η εκπροσώπηση των γυναικών στην Πολιτική στις ευρωπαϊκές χώρες κυμαίνεται μεταξύ 7%-15%. Το υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής γυναικών σε εθνικό κοινοβούλιο κατέχει παραδοσιακά η Σουηδία. Επομένως, η υποεκπροσώπηση των γυναικών στα κέντρα λήψης των αποφάσεων εγείρει ζητήματα νομιμότητας.
Τα πράγματα στις υποανάπτυκτες χώρες είναι σαφέστατα δυσκολότερα. Πολλές γυναίκες υποφέρουν από σοβαρά προβλήματα υγείας κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης και από σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Ακόμα, παραδοσιακές πρακτικές όπως ο γεννητικός ακρωτηριασμός εφαρμόζονται μέχρι και σήμερα ως μέσο ελέγχου της συμπεριφοράς τους. Οι γυναίκες είναι τα συνηθέστερα θύματα βίας, ενώ τα 2/3 των αναλφάβητων παγκοσμίως είναι γυναίκες.
Κλείνοντας με κάτι αισιόδοξο και με πιθανές προοπτικές, θα ήθελα να τονίσω πως η Ελληνική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης προωθεί πρόγραμμα δράσης στον τομέα Ισότητας των Φύλων. Ειδικότερα, δίνει έμφαση στη διασύνδεση του ρόλου των γυναικών με την οικονομία. Ας ελπίσουμε πως η ελληνική προεδρία θα φέρει έναν αέρα προόδου στη χώρα μας και σε αυτό το θέμα εκτός των άλλων.
Εύχομαι ολόψυχα σε όλες εσάς τις γυναίκες ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και σας αφιερώνω την ρήση του Γκαίτε: «Η φύση της Γυναίκας πλησιάζει την ουσία της Τέχνης». Η κάθε γυναίκα κρύβει στην ψυχή της μια ομορφιά που οφείλει να αναδείξει, η κάθε γυναίκα αξίζει να αγαπήσει τον εαυτό της και να αγαπηθεί για αυτό που είναι.
Κατερίνα Πιπιλή
Αρχιτέκτων Μηχανικός Ε.Μ.Π.,MSc
Γραμματέας Περιφερειακού
Συμβουλίου Αττικής
