Βεβαίως άλλο πράγμα ο θυμός, η απογοήτευση και η αγανάκτηση και άλλο πράγμα η τυφλή οργή. Ο θυμός μπορεί να είναι μια δικαιολογημένη πικρία, μια συναισθηματική φόρτιση έντονη. Δεν υπερβαίνει όμως και δεν καταργεί την λογική. Αντίθετα, η οργή δείχνει κάτι περισσότερο και οδηγεί σε κάτι χειρότερο. Στον πανικό. Η οργή είναι μια έντονη ψυχική διέγερση που εκδηλώνεται με παραφορά. Είναι κακός σύμβουλος.
Συνήθως ένα-δύο βήματα μετά την οργή, υπάρχει και επικρατεί ο πλήρης παραλογισμός, η αυτοκαταστροφή. Οι απόψεις του Πέτρου Δούκα, πρώην Υφυπουργού και υποψηφίου πάλι βουλευτή με τη ΝΔ στην περιφέρεια Αττικής, σε ανάλογες συζητήσεις του με πολίτες της Αττικής, είναι ξεκάθαρες:
« Ο κόσμος είναι θυμωμένος δικαιολογημένα. Δεν είναι όμως τρελός. Έχει ισχυρά ανακλαστικά και αποθέματα λογικής και αυτοσυντήρησης. Δεν θα τα τινάξει όλα στον αέρα για να οδηγηθούμε στην ακυβερνησία στις 7 Μάιου. Δεν θα επιλέξει την παραλυσία.»
Όντως θυμωμένος ο μέσος Έλληνας αλλά τελικά παραμένει ένας υπεύθυνος πολίτης.
