Στο προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο έγινε μια προσπάθεια από το δημοτικό μας σύμβουλο, Αντώνη Χοροζάνη, να συζητηθεί το πρόβλημα που υπάρχει σε όλα τα σχολεία της περιοχής, με τη σύσταση της Ενιαίας σχολικής επιτροπής (μια για την Πρωτοβάθμια και μια για τη Δευτεροβάθμια). Η απάντηση που πήρε ήταν «αποστομωτική»: Το πρόβλημα θα λυθεί εντός των ημερών! Επειδή βέβαια δεν το πιστεύουμε αυτό, θεωρούμε υποχρέωσή μας να ασχοληθούμε με τα θέματα που προκύπτουν:
Πρώτα πρώτα θα θέλαμε να μάθουμε γιατί καθυστέρησε τόσο πολύ να βγει το ΦΕΚ και το ΑΦΜ της Σχολικής Επιτροπής. Τα σχολεία ακόμα δεν έχουν ενημερωθεί για τη σύστασή της (ποια μέλη την απαρτίζουν, ποιος έχει την ευθύνη για κάθε σχολείο). Από το Δήμο έχει σταλεί μόνο ένα χαρτί που λέει στους διευθυντές να πάρουν γραφική ύλη από βιβλιοπωλεία της περιοχής. Τι θα γίνει όμως με τους λογαριασμούς, τα υλικά καθαριότητας, το πετρέλαιο θέρμανσης; Οι σχολικές επιτροπές υπέγραφαν συμβάσεις για την πρόσληψη καθαριστριών σχολείων και σχολικών τροχονόμων. Οι συμβάσεις αυτές ακόμα δεν έχουν υπογραφεί με αποτέλεσμα να είναι απλήρωτες. Τι σκοπεύει να κάνει ο δήμος γι’ αυτό; Εκτός κι αν σκοπεύει να δώσει τον καθαρισμό των σχολείων σε ιδιωτικά συνεργεία. Τα βιβλία δεύτερης ξένης γλώσσας αγοράζονται στα Δημοτικά από τις σχολικές επιτροπές. Τα παιδιά δεν έχουν πάρει ακόμα τα βιβλία αυτά –θα μου πείτε, μήπως πήραν τα άλλα;-
Ακόμα όμως κι αν λυθεί το πρόβλημα λειτουργίας της σχολικής επιτροπής, προκύπτει ένα άλλο πολύ πιο ουσιαστικό ερώτημα: Οι σχολικές επιτροπές έχουν πάρει μόνο το 60% της περσινής χρηματοδότησης (που κι αυτή ήταν ελλιπής) και του χρόνου τα πράγματα θα είναι ακόμα χειρότερα. Πού θα βρει τα χρήματα ο δήμος για να καλύψει τις αυξημένες ανάγκες λειτουργίας των σχολείων; Από τους γονείς; Με νέους φόρους; Ψάχνοντας για χορηγούς; Και με τους τρεις τρόπους; Όποιους τρόπους κι αν βρει, χαμένοι θα βγουν οι γονείς και τα παιδιά. Οι γονείς δεν αντέχουν να πληρώσουν άλλο. Ακόμα κι αν εκβιαστούν να το κάνουν, αφού αφορά τη μόρφωση των παιδιών, δεν μπορούν να το κάνουν γιατί έχουν στερέψει. Η αναζήτηση πάλι χορηγών, να ξέρουμε πως δε θα είναι καθόλου «αθώα». Γιατί ο επενδυτής θα έρθει να κερδοσκοπήσει πάνω στην ανάγκη των παιδιών μας για μόρφωση. Θα «αξιοποιήσει» τις όποιες κτιριακές υποδομές. Θα εκμεταλλευτεί την έτοιμη πελατεία του (τα παιδιά και τους γονείς) και θα εκβιάσει πολλαπλά για να «σώσει» τα σχολεία από την υποβάθμιση: θα πάρει τα κυλικεία, θα πλασάρει τα προϊόντα του, θα παρεμβαίνει μέχρι και στο ίδιο το σχολικό πρόγραμμα. Οι δάσκαλοι θα μετατραπούν σε πλασιέ γνώσης, οι γονείς σε επαίτες κι όλοι μαζί θα υμνούν το «σωτήρα»! Ήδη το περιβάλλον έχει φτιαχτεί: συγχωνεύσεις σχολείων (μαζεμένη πελατεία), αυτοδύναμο σχολείο (χωρίς χρηματοδότηση), διάλυση των εργασιακών σχέσεων των δασκάλων (συμβασιούχοι δημοτικοί υπάλληλοι), αλλαγή του ρόλου του διευθυντή σε μάνατζερ (επιχείρησης), ευέλικτες ζώνες (εδώ οι επιχειρηματίες θα προβάλλουν τα προϊόντα και τα ιδεολογήματά τους).
Η συζήτηση πρέπει να ανοίξει άμεσα και να μας απασχολήσει όλους. Το αίτημα για Δημόσια Δωρεάν παιδεία προβάλλει επιτακτικά περισσότερο από ποτέ. Να μην παραδοθούμε. Να αντισταθούμε και να παλέψουμε για τη μόρφωση και το μέλλον των παιδιών μας. Για ένα σχολείο δημόσιο δωρεάν, που θα μορφώνει όλα τα παιδιά χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.
