Από: falder.saulder@gmail.com
Σαν κάτοικος Μεγάρων και ψηφοφόρος που νοιάζεται για τον τόπο του, κάπως έτσι εξέλαβα το αποτέλεσμα. Η σαρωτική νίκη του -νέου αίματος- κ. Μαρινάκη και η...εξευτελιστική ήττα του -παρόντος δημάρχου- κ.Στρατιώτη είναι απολύτως ενδεικτική της ανάγκης μας για ριζική αλλαγή. Τα ποσοστά μαρτυρούν τη μαζική φωνή του τόπου μας για νέους ανθρώπους στο τιμόνι της διοίκησης. Δυστυχώς για τον κύριο Στρατιώτη, δεν ξεχνάμε...
Δεν ξεχνάμε εύκολα τα λάστιχα που έχουμε αλλάξει τόσες φορές στο αυτοκίνητό μας από τις τόσες λακκούβες που επί χρόνια υπήρχαν στους δρόμους. Λακκούβες που ως δια μαγείας λίγες μέρες πριν τις εκλογές...εξαφανίστηκαν! Αλήθεια, πόσοι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν εντός ενός μήνα? Όλοι όσοι ήταν σε χείριστη κατάσταση εδώ και ενάμιση χρόνο, μετά το έργο της αποχέτευσης των Μεγάρων. Τι θυμήθηκα... Ένα έργο όπου ο κύριος Στρατιώτης προεκλογικά το ανέφερε σαν δικό του, ξεχνώντας ότι ο κύριος Σύρκος το ενέκρινε κι αυτός απλά το διεκπεραίωσε όπως θα έκανε ο καθένας στη θέση του, με τη διαφορά ότι ο καθένας θα το έκανε πιο σύντομα, πιο αποτελεσματικά σε σύγκριση με τον κύριο Στρατιώτη... Το εν λόγω έργο έχει ολοκληρωθεί εδώ και ένα χρόνο περίπου. Έναν ολόκληρο χρόνο που οι δρόμοι μιας πόλης 50.000 κατοίκων θύμιζαν δρόμους ξεχασμένου χωριού, μέχρι πριν λίγες μέρες... Χρειάστηκαν οι εκλογές για να "πάρει μπρος" ο κύριος Στρατιώτης... Φανταστείτε δηλαδή οι εκλογές να ήταν σε ένα χρόνο, πόσο ακόμα θα του έπαιρνε να φτιάξει τους δρόμους...
Το αποκορύφωμα της όλης ανικανότητας ήταν το κλείσιμο του μουσείου μας, το οποίο ασφαλώς και χρεώνεται στον ίδιο μιας και θα μπορούσε να λάβει μέτρα για να αποφευχθεί.
Θέλω να αναφερθώ σε κάτι πιο προσωπικό. Είμαι κάτοικος της οδού Σιθνιδών και τους τελευταίους μήνες τυγχάνει να τον έχω γείτονα. Μια μέρα είχε μια σύντομη κουβέντα με τη μητέρα μου και ο τρόπος που της μίλησε ήταν το λιγότερο αγενής κι αυθάδης. Όταν η μητέρα μου, μου περιέγραψε το πώς της μίλησε, έπεσα από τα σύννεφα... Όπως και να το κάνουμε, είναι ο δήμαρχος... Υποτίθεται ότι έχει λίγο σεβασμό προς τους πολίτες...
Άσχετα με αυτό, θα σας αναφέρω και κάτι ακόμη για να καταλάβετε τα περί αναποτελεσματικότητας. Αφότου μπήκε ο αγωγός της αποχέτευσης στην οδό Σιθνιδών και το έργο "έκλεισε", συνειδητοποίησαν ότι είχαν ξεχάσει να βάλουν αγωγό στο στενό της οδού Λυκούργου! Έπειτα από εκκλήσεις των κατοίκων του δρόμου, έσκαψαν και τοποθέτησαν τον αγωγό. Βέβαια, πριν το έργο τους είχαν ξεκαθαρίσει ότι ΔΕΝ προβλεπόταν ασφαλτόστρωση του δρόμου κι έτσι μέχρι σήμερα ο εν λόγω δρόμος είναι σκεπασμένος με χώματα. Ούτε χωριό σε αυτή την κατάσταση...
Τα δε πεζούλια που έβαλαν στη Σιθνιδών είναι από τα χειρότερα όλων των πεζοδρομίων της Αττικής. Γιατί το λέω αυτό? Μόλις λίγους μήνες μετά, τα πλακάκια έχουν ξεθωριάσει... Όποιο και να ρωτήσεις εδώ, θα σου πει το ίδιο πράγμα. Μόνο παράπονα. Και φαντάζομαι ότι δεν είμαστε η μόνη γειτονιά που έχουμε παράπονα από τα...βασανιστήρια του κ. Στρατιώτη. Τι να πεις... Το 62% του αντιπάλου του, τα είπε όλα.
Σαν κάτοικος Μεγάρων και ψηφοφόρος που νοιάζεται για τον τόπο του, κάπως έτσι εξέλαβα το αποτέλεσμα. Η σαρωτική νίκη του -νέου αίματος- κ. Μαρινάκη και η...εξευτελιστική ήττα του -παρόντος δημάρχου- κ.Στρατιώτη είναι απολύτως ενδεικτική της ανάγκης μας για ριζική αλλαγή. Τα ποσοστά μαρτυρούν τη μαζική φωνή του τόπου μας για νέους ανθρώπους στο τιμόνι της διοίκησης. Δυστυχώς για τον κύριο Στρατιώτη, δεν ξεχνάμε...
Δεν ξεχνάμε εύκολα τα λάστιχα που έχουμε αλλάξει τόσες φορές στο αυτοκίνητό μας από τις τόσες λακκούβες που επί χρόνια υπήρχαν στους δρόμους. Λακκούβες που ως δια μαγείας λίγες μέρες πριν τις εκλογές...εξαφανίστηκαν! Αλήθεια, πόσοι δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν εντός ενός μήνα? Όλοι όσοι ήταν σε χείριστη κατάσταση εδώ και ενάμιση χρόνο, μετά το έργο της αποχέτευσης των Μεγάρων. Τι θυμήθηκα... Ένα έργο όπου ο κύριος Στρατιώτης προεκλογικά το ανέφερε σαν δικό του, ξεχνώντας ότι ο κύριος Σύρκος το ενέκρινε κι αυτός απλά το διεκπεραίωσε όπως θα έκανε ο καθένας στη θέση του, με τη διαφορά ότι ο καθένας θα το έκανε πιο σύντομα, πιο αποτελεσματικά σε σύγκριση με τον κύριο Στρατιώτη... Το εν λόγω έργο έχει ολοκληρωθεί εδώ και ένα χρόνο περίπου. Έναν ολόκληρο χρόνο που οι δρόμοι μιας πόλης 50.000 κατοίκων θύμιζαν δρόμους ξεχασμένου χωριού, μέχρι πριν λίγες μέρες... Χρειάστηκαν οι εκλογές για να "πάρει μπρος" ο κύριος Στρατιώτης... Φανταστείτε δηλαδή οι εκλογές να ήταν σε ένα χρόνο, πόσο ακόμα θα του έπαιρνε να φτιάξει τους δρόμους...
Το αποκορύφωμα της όλης ανικανότητας ήταν το κλείσιμο του μουσείου μας, το οποίο ασφαλώς και χρεώνεται στον ίδιο μιας και θα μπορούσε να λάβει μέτρα για να αποφευχθεί.
Θέλω να αναφερθώ σε κάτι πιο προσωπικό. Είμαι κάτοικος της οδού Σιθνιδών και τους τελευταίους μήνες τυγχάνει να τον έχω γείτονα. Μια μέρα είχε μια σύντομη κουβέντα με τη μητέρα μου και ο τρόπος που της μίλησε ήταν το λιγότερο αγενής κι αυθάδης. Όταν η μητέρα μου, μου περιέγραψε το πώς της μίλησε, έπεσα από τα σύννεφα... Όπως και να το κάνουμε, είναι ο δήμαρχος... Υποτίθεται ότι έχει λίγο σεβασμό προς τους πολίτες...
Άσχετα με αυτό, θα σας αναφέρω και κάτι ακόμη για να καταλάβετε τα περί αναποτελεσματικότητας. Αφότου μπήκε ο αγωγός της αποχέτευσης στην οδό Σιθνιδών και το έργο "έκλεισε", συνειδητοποίησαν ότι είχαν ξεχάσει να βάλουν αγωγό στο στενό της οδού Λυκούργου! Έπειτα από εκκλήσεις των κατοίκων του δρόμου, έσκαψαν και τοποθέτησαν τον αγωγό. Βέβαια, πριν το έργο τους είχαν ξεκαθαρίσει ότι ΔΕΝ προβλεπόταν ασφαλτόστρωση του δρόμου κι έτσι μέχρι σήμερα ο εν λόγω δρόμος είναι σκεπασμένος με χώματα. Ούτε χωριό σε αυτή την κατάσταση...
Τα δε πεζούλια που έβαλαν στη Σιθνιδών είναι από τα χειρότερα όλων των πεζοδρομίων της Αττικής. Γιατί το λέω αυτό? Μόλις λίγους μήνες μετά, τα πλακάκια έχουν ξεθωριάσει... Όποιο και να ρωτήσεις εδώ, θα σου πει το ίδιο πράγμα. Μόνο παράπονα. Και φαντάζομαι ότι δεν είμαστε η μόνη γειτονιά που έχουμε παράπονα από τα...βασανιστήρια του κ. Στρατιώτη. Τι να πεις... Το 62% του αντιπάλου του, τα είπε όλα.
