Γράφει ο άγνωστος blogger
Πριν βγάλετε τα όποια συμπεράσματα από τον τίτλο καλό θα είναι να διαβάσετε το κείμενο που ακολουθεί.
Εδώ και πολλά χρόνια οι κάμερες παρακολούθησης έχουν μπει στην ζωή μας. Με σχέτικό νόμο του 1997 (από τους πρώτους της κυβέρνησης Σημίτη που δούλευε για την Νέα Τάξη) έχει δικαίωμα όποιος επιθυμεί να τοποθετήσει κάμερες για να παρακολουθεί την περιουσία του. Μόνο όμως την περιουσία του και τίποτα παραπάνω. Είναι αυτονόητο ότι απαγορεύται οι κάμερες να καταγράφουν τον δρόμο σε ακτίνα χιλιομέτρων ή οτιδήποτε άλλο δεν έχει σχέση με δικά μας περιουσιακά στοιχεία. Χωροταξικά λοιπόν υπάρχει προσδιορισμός.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι αρχές ασφαλείας έχουν χρησιμοποίησει τις κάμερες ρύθμισης κυκλοφορίας για να επιβλέψουν μια διαδήλωση (βλέπε Σύνταγμα). Το ίδιο το κράτος δίνει το κακό παράδειγμα στους απλούς πολίτες ή σε οργανισμούς και φορείς που θέλουν να προστατεύσουν τον χώρο τους να τοποθετήσουν κάμερες ασφαλείας που να επιτηρούν εκτός του ιδιωτικού χώρου και τον περιβάλλοντα.
Αίσθηση κάνει το γεγονός ότι τα μεγάλα μοναστήρια της περιοχής μας (Άγιος Ιερόθεος, Αγ. Παρασκευή στο Μάζι και Άγιος Ιωάννης Μακρυνός) έχουν τοποθετήσει κάμερες στις πύλες εισόδου και περιμετρικά. Στην αρχή ήταν θέμα συζήτησης αλλά μετά οι περισσότεροι τις συνήθισαν. Και τα μοναστήρια έχουν δικαίωμα να ενεργούν όπως όλα τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα. Και μάλιστα πολύ καλά κάνουν στην συγκεκριμένη περίπτωση αφού στην ερημιά που βρίσκονται πρέπει να ελέγχουν τι γίνεται γύρω τους.
Το κάθε μοναστήρι από τα προαναφερόμενα έχει ένα δωμάτιο που είναι κάτι σαν μικρό κέντρο. Εκεί υπάρχουν οι οθόνες όπου φτάνει η τελική εικόνα και φυσικά καταγράφεται σε βίντεο. Η εικόνα όμως αυτή είναι η βάση νόμου προβλεπόμενη ή μήπως κάτι περισσότερο; Η απάντηση είναι η δεύτερη. Ο big brother των μοναστηριών βλέπει πολύ μακριά! Υπάρχουν κρυμμένες ασύρματες κάμερες μέσα σε πεύκα οι οποίες επικοινωνούν με το κεντρικό σύστημα και καταγράφουν πολλά χιλιόμετρα πριν την πύλη εισόδου τι συμβαίνει.
Ας παραδεχτούμε ότι η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί. Έχετε ακούσει ποτέ να μπουν κλέφτες σε μοναστήρι και να κάνουν κακό; Να βρουν άσυλο ίσως, να λεηλατήσουν ποτέ. Οι μοναχές και οι μοναχοί είναι άνθρωποι με υψηλές ηθικές αξίες και ζουν απλά έχοντας μέσα τους βαθιά ριζωμένη την αγάπη και τον αλτρουϊσμό που δίδαξε ο Χριστός. Ο εγκληματίας και ο κάθε είδους κακοποιός το μόνο που μπορεί να επιζητήσει από ένα μοναστήρι είναι η φιλοξενία και ότι συνεπάγεται αυτής. Οι ψηλές πύλες, τα ψηλά τείχη και οι κάμερες καλώς προβλέπονται και καλώς υπάρχουν αλλά αλλιώς ξέρουμε ότι λειτουργεί ο μοναχισμός για τον άνθρωπο.
Η περιφρούρηση έχει θεωρητικά λόγο ύπαρξης αλλά πρακτικά δεν συνάδει με αυτό που προβάλλει η θρησκεία μας. Παλιότερα γιατί δεν υπήρχαν μέτρα ασφάλειας; Μήπως και η εκκλησία έχει πέσει θύμα της Νέας Τάξης η οποία σπέρνει παντού τον πανικό της εγκληματικότητας;
Υ.Γ. Οι ένθερμοι υποστηρικτές των μοναστηριών θα πουν ότι όλοι έχουν δικαίωμα να επιτηρούν τους χώρους τους και τα μοναστήρια επίσης. Και μάλιστα θα ισχυριστούν ότι εκεί στην ερημιά επιβάλλεται να παρακολουθούν και να καταγράφουν σε μεγάλη ακτίνα αφού έτσι και αλλιώς οι εικόνες είναι από δάση και βουνά και όχι από σπίτια.
Κάποιοι άλλοι ίσως υποστηρίξουν την άποψη της τελευταίας παραγράφου, δηλαδή ότι μέτρα ασφαλείας δεν χρειάζονται γιατί ο μοναχισμός δεν έχει κάτι να κρύψει ή να φοβηθεί.
