ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΝΙΚΟΣ ΚΑΝΤΕΡΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣΗ γενοκτονία των Ποντίων (1916-1923) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας. Ένα εκλεκτό τμήμα των Ποντίων ζούσε στα βόρεια της Μικράς Ασίας, στην περιοχή του Πόντου. Αν και αποτελούσαν μειονότητα -περίπου 40% του πληθυσμού- κυριάρχησαν στην οικονομική ζωή της περιοχής, με κατοικίες κυρίως στα αστικά κέντρα. Η οικονομική ανάκαμψη συνοδεύτηκε με τη δημογραφική, αφού στις αρχές του 20ου αιώνα οι Έλληνες του Πόντου ανέρχονταν σε 700.000. Διέθεταν σχολεία, τυπογραφεία, εφημερίδες και θέατρα. Προάγγελος για τη γενοκτονία των Ποντίων αποτέλεσε ο εκτοπισμός τους προς τη μικρασιατική ενδοχώρα. Η 19η Μαϊου 1919 έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων των Ελλήνων, με τους πρόσφυγες να καταφεύγουν στη Νότια Ρωσία και περίπου 400.000 στην Ελλάδα, που με τις γνώσεις και την εργατικότητά τους βοήθησαν τα μέγιστα στην ταχεία ανάπτυξη του ελληνικού κράτους.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη.
Ο ποντιακός Ελληνισμός παρά τις δυσκολίες, κράτησε ζωντανή την ιστορική μνήμη, τις παραδόσεις και τα ήθη και έθιμά του και κατάφερε να ξεχωρίσει.
Χρέος όλων μας είναι αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε την παγκόσμια αναγνώριση για τη Γενοκτονία και τα δεινά που υπέστη ο Ποντιακός Ελληνισμός.
