Μετά λύπης μου περπατώντας στους δρόμους των Μεγάρων παρατήρησα αφίσες για το τσίρκο που ήρθε στην πόλη.
"Καθημερινές παραστάσεις...πιο πολλές την Κυριακή..."
Με προσπέρασε και ένα φορτηγάκι που έφερε μεγάφωνο και ανακοίνωνε το "θεσπέσιο" θέαμα που προσφέρει το τσίρκο. "ελάτε να δείτε σπάνια ζώα, τίγρεις, ελέφαντες..."
Είναι δυνατόν εν έτη 2008 ένας Δήμος να επιτρέπει την λειτουργία τσίρκο με ζώα?
"Καθημερινές παραστάσεις...πιο πολλές την Κυριακή..."
Με προσπέρασε και ένα φορτηγάκι που έφερε μεγάφωνο και ανακοίνωνε το "θεσπέσιο" θέαμα που προσφέρει το τσίρκο. "ελάτε να δείτε σπάνια ζώα, τίγρεις, ελέφαντες..."
Είναι δυνατόν εν έτη 2008 ένας Δήμος να επιτρέπει την λειτουργία τσίρκο με ζώα?
Γιατί ο Δήμος Μεγάρων να αποτελεί εξαίρεση και να επιτρέπει την προσωρινή κατασκήνωση του? (Αναφέρω ότι ήδη 28 δήμοι δεν επέτρεψαν στο τσίρκο να μείνει στην πόλη τους.)
Ο Δήμος ήδη πάσχει σε φιλοζωικά θέματα. Αδέσποτα παντού, μηδαμινή ενημέρωση στα σχολεία, ανυπαρξία φιλοζωικών οργανώσεων ή σωματείων σε έναν Δήμο που αποτελεί τον κόμβο μεταξύ Πελοποννήσου - Αθήνας - Στερεάς Ελλάδας με πολιτισμικά αξιοζήλευτα στοιχεία. Για ποιόν πολιτισμό να μιλάμε όμως όταν επιτρέπουμε την κακοποίηση και βασανισμό των ζώων για την διασκέδαση μας. Κανείς δεν ενδιαφέρεται τελικά?
Αποτελούμε την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να επιτραπεί η διαμονή του τσίρκου στην πόλη δείχνει πόσο ελλιπής ενημέρωση υπάρχει.
Αλήθειες για τα ζώα του τσίρκου πίσω από τα μεγάλα φώτα και τα φανταχτερά κοστούμια.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την σπανιότητα του ζώου, για τις αναγκαίες συνθήκες διαβίωσης του αλλά για το πόσο καλό νούμερο μπορεί να εκτελέσει στο τσίρκο.
Τα ζώα αρπάζονται από το φυσικό τους περιβάλλον σε νεαρή ηλικία και πολλά μέλη της ομάδας τους σκοτώνονται στην προσπάθεια τους να τα προστατέψουν.
Η συνεχής μετακίνηση του τσίρκου δεν επιτρέπει από μόνη τους καλές συνθήκες διαβίωσης, τα ζώα ζουν σε απάνθρωπα μικρά κλουβιά, φέροντας αλυσίδες και στοιβάζονται στην κυριολεξία στα φορτηγά μεταφοράς του για ατελείωτες ώρες.
Τα κλουβιά τους είναι όλη τους η ζωή. Εκεί κοιμούνται, τρέφονται, αφοδεύουν και τελικά πεθαίνουν.
Η μόνη ώρα που επιτρέπετε να βγουν είναι για να εξασκηθούν στα κόλπα που θα εκτελέσουν. Η εκπαίδευση τους δεν γίνεται μέσω της επιβράβευσης αλλά με την χρήση μαστίγιων, ξύλινων ράβδων, μεταλλικών άγκιστρων και ηλεκτροφόρων ράβδων. Τα ζώα μαθαίνουν πως αν δεν υπακούσουν θα τιμωρηθούν.
Έτσι μέσω του βασανισμού, τρομοκράτησης και του φόβου, το ζώο μαθαίνει να εκτελεί επαναλαμβανόμενα ανούσιες κινήσεις χωρίς καμία αντίληψη του χώρου. Ως αποτέλεσμα τα ζώα αυτά ζουν λίγο ή θανατώνονται λόγω ψυχολογικών προβλημάτων (τρέλας) μιας και δεν είναι πλέον χρήσιμα.
Το τσίρκο δεν είναι ένας ασφαλές χώρος. Κανείς δεν αναρωτιέται πόσο ασφαλή είναι τα καταλύματα των ζώων. Άνθρωποι του τσίρκου, θεατές και επισκέπτες (κυρίως μικρά παιδιά που δεν έχουν αίσθηση του φόβου) έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί από επιθέσεις αυτών των ζώων. Παρόλα αυτά το τσίρκο επιτρέπει να πλησιάσθουν τα ζώα σε μικρή απόσταση.
Ζώα που μπορούν να συμπεριφερθούν αφύσικα αφού είναι φοβισμένα, ταλαιπωρημένα και κακοποιημένα.
Τα νούμερα με ζώα στο τσίρκο δε μας διδάσκουν τον σεβασμό, στα ζώα αλλά συντηρούν την άγνοια. Στο κοινό παρουσιάζεται μια υποβαθμισμένη μονόπλευρη καρικατούρα του ζώου, σε αντίθεση με τον θηριοδαμαστή που παρουσιάζετε ανθρώπινος και γενναίος.
Ψυχολόγοι κραυγάζουν πως το θέαμα ενός άγριου ζώου που κακοποιείται μέσω του μαστίγιου έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία των παιδιών.
Πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά της πόλης μας ότι το λιοντάρι , ο ελέφαντας και κάθε άλλο άγριο ζώο γεννήθηκε ελεύθερο και υπερήφανο όπως και κάθε άλλο πλάσμα σε αυτήν την γη.Τα παιδιά δικαιούνται ψυχαγωγία στη φύση και περιβαλλοντικής αγωγής και όχι ψευδείς εικόνες εγκλεισμού και άσκοπης επίδειξης της άγριας ζωή.
Το τσίρκο είναι ένα απομεινάρι περασμένης εποχής τότε που οι άνθρωποι αγνοούσαν τις ανάγκες των ζώων.
Κάνω έκλυση στα φιλοζωικά σας συναισθήματα και στην συνείδηση σας.
Βοηθήστε να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα.
Η πόλη μας δεν έχει ανάγκη από τέτοιου είδους διασκέδαση.
Ο Δήμος ήδη πάσχει σε φιλοζωικά θέματα. Αδέσποτα παντού, μηδαμινή ενημέρωση στα σχολεία, ανυπαρξία φιλοζωικών οργανώσεων ή σωματείων σε έναν Δήμο που αποτελεί τον κόμβο μεταξύ Πελοποννήσου - Αθήνας - Στερεάς Ελλάδας με πολιτισμικά αξιοζήλευτα στοιχεία. Για ποιόν πολιτισμό να μιλάμε όμως όταν επιτρέπουμε την κακοποίηση και βασανισμό των ζώων για την διασκέδαση μας. Κανείς δεν ενδιαφέρεται τελικά?
Αποτελούμε την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου να επιτραπεί η διαμονή του τσίρκου στην πόλη δείχνει πόσο ελλιπής ενημέρωση υπάρχει.
Αλήθειες για τα ζώα του τσίρκου πίσω από τα μεγάλα φώτα και τα φανταχτερά κοστούμια.
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την σπανιότητα του ζώου, για τις αναγκαίες συνθήκες διαβίωσης του αλλά για το πόσο καλό νούμερο μπορεί να εκτελέσει στο τσίρκο.
Τα ζώα αρπάζονται από το φυσικό τους περιβάλλον σε νεαρή ηλικία και πολλά μέλη της ομάδας τους σκοτώνονται στην προσπάθεια τους να τα προστατέψουν.
Η συνεχής μετακίνηση του τσίρκου δεν επιτρέπει από μόνη τους καλές συνθήκες διαβίωσης, τα ζώα ζουν σε απάνθρωπα μικρά κλουβιά, φέροντας αλυσίδες και στοιβάζονται στην κυριολεξία στα φορτηγά μεταφοράς του για ατελείωτες ώρες.
Τα κλουβιά τους είναι όλη τους η ζωή. Εκεί κοιμούνται, τρέφονται, αφοδεύουν και τελικά πεθαίνουν.
Η μόνη ώρα που επιτρέπετε να βγουν είναι για να εξασκηθούν στα κόλπα που θα εκτελέσουν. Η εκπαίδευση τους δεν γίνεται μέσω της επιβράβευσης αλλά με την χρήση μαστίγιων, ξύλινων ράβδων, μεταλλικών άγκιστρων και ηλεκτροφόρων ράβδων. Τα ζώα μαθαίνουν πως αν δεν υπακούσουν θα τιμωρηθούν.
Έτσι μέσω του βασανισμού, τρομοκράτησης και του φόβου, το ζώο μαθαίνει να εκτελεί επαναλαμβανόμενα ανούσιες κινήσεις χωρίς καμία αντίληψη του χώρου. Ως αποτέλεσμα τα ζώα αυτά ζουν λίγο ή θανατώνονται λόγω ψυχολογικών προβλημάτων (τρέλας) μιας και δεν είναι πλέον χρήσιμα.
Το τσίρκο δεν είναι ένας ασφαλές χώρος. Κανείς δεν αναρωτιέται πόσο ασφαλή είναι τα καταλύματα των ζώων. Άνθρωποι του τσίρκου, θεατές και επισκέπτες (κυρίως μικρά παιδιά που δεν έχουν αίσθηση του φόβου) έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί από επιθέσεις αυτών των ζώων. Παρόλα αυτά το τσίρκο επιτρέπει να πλησιάσθουν τα ζώα σε μικρή απόσταση.
Ζώα που μπορούν να συμπεριφερθούν αφύσικα αφού είναι φοβισμένα, ταλαιπωρημένα και κακοποιημένα.
Τα νούμερα με ζώα στο τσίρκο δε μας διδάσκουν τον σεβασμό, στα ζώα αλλά συντηρούν την άγνοια. Στο κοινό παρουσιάζεται μια υποβαθμισμένη μονόπλευρη καρικατούρα του ζώου, σε αντίθεση με τον θηριοδαμαστή που παρουσιάζετε ανθρώπινος και γενναίος.
Ψυχολόγοι κραυγάζουν πως το θέαμα ενός άγριου ζώου που κακοποιείται μέσω του μαστίγιου έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία των παιδιών.
Πρέπει να διδάξουμε στα παιδιά της πόλης μας ότι το λιοντάρι , ο ελέφαντας και κάθε άλλο άγριο ζώο γεννήθηκε ελεύθερο και υπερήφανο όπως και κάθε άλλο πλάσμα σε αυτήν την γη.Τα παιδιά δικαιούνται ψυχαγωγία στη φύση και περιβαλλοντικής αγωγής και όχι ψευδείς εικόνες εγκλεισμού και άσκοπης επίδειξης της άγριας ζωή.
Το τσίρκο είναι ένα απομεινάρι περασμένης εποχής τότε που οι άνθρωποι αγνοούσαν τις ανάγκες των ζώων.
Κάνω έκλυση στα φιλοζωικά σας συναισθήματα και στην συνείδηση σας.
Βοηθήστε να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα.
Η πόλη μας δεν έχει ανάγκη από τέτοιου είδους διασκέδαση.
