Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΣΕ ΑΡΘΡΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΑΤΥΧΗΜΑ

Ο αναγνώστης απαντά στο άρθρο που βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Από: flashts@otenet.gr
Αφορμή για την τοποθέτηση αυτή στάθηκε η δημοσίευση σας από αναγνώστη για το περιστατικό του ατυχήματος του αναβάτη δίκυκλου που προκλήθηκε από σκύλο. Πρώτα από όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τον αναγνώστη σας ο οποίος έθεσε τόσο "τρυφερά" το ζήτημα χωρίς καμία διάθεση για πικρόχολα σχόλια. Επιπλέον όμως θα ήθελα να προσθέσω τα εξής. Οι πεινασμένοι σκύλοι δεν επιτείθενται σε δίτροχα για να φάνε. Μάλλον με την κίνηση αυτή ενεργοποιείται το αρχέγονο ένστικτο του σκύλου για κυνήγι και έτσι όπως αυτό έχει μετεξελιχθεί σε "παιχνίδι". Το ερώτημα μάλλον είναι αν μπορεί ο σκύλος να συμβιώσει αρμονικά μέσα στην κοινωνία με τις υπάρχουσες συνθήκες. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως όχι. Ο Σκύλος είναι ένα ζώο το οποίο εξημερώθηκε από τον άνθρωπο για τις δικές μας ανάγκες και είναι απαραίτητο να ζει δίπλα στον άνθρωπο κάτω από κανόνες που ορίζει ο ίδιος ο άνθρωπος για το ζώο του. Ένας σκύλος χωρίς "δεσπότη", χωρίς ιδιοκτήτη είναι ένα ζώο το οποίο υπακούει στους νόμους της φύσης και οι οποίοι δεν είναι πάντα αποδεκτοί από την δική μας πολιτισμένη κοινωνία. Οι θέσεις της Φιλοζωικής Κίνησης που αφορούν στον έλεγχο του πληθυσμού με απώτερο στόχο την εκλειψη των αδέσποτων από τους δρόμους δεν έχουν τεθεί επειδή οι φιλόζωοι "λυπούνται" να τα βλέπουν να υποφέρουν αλλά περισσότερο γιατί γνωρίζουμε ως γνώστες των ζώων αυτών ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τους ανθρώπους και απόδειξη είναι και το περιστατικό το οποίο δημοσιεύσατε, όπως επίσης και πολλά ζώα πατημένα στον δρόμο κλπ Επιπλέον έχει γίνει πολύς λόγος για το γεγονός ότι δεν διαθέτουμε χώρο για να μαζευτούν τα ζώα και θα ήθελα να εξηγήσω τα παρακάτω. Δεν μπορεί να αποτελεί λύση η ιδρυματοποίηση ζώων για τον λόγο ότι η ίδια πάντα και ανεξάντλητη πηγή αδέσποτων σκύλων είναι οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των ζώων οι οποίοι επιμένουν να ζευγαρωνουν τα ζώα τους ανεξέλεγκτα "φορτώνοντας" τα σε άλλους ιδιοκτήτες ή αφήνοντας τα στον δρόμο. Ακολουθώντας αυτή τη πρακτική της ιδρυματοποίησης σε λίγο διάστημα (θα μπορούσαμε ακομα και να υπολογίσουμε πόσο είναι αυτό) δεν θα μας έφτανε ο χώρος ακόμα και αν μας παραχωρούσαν το αεροδρόμιο της Πάχης. Όσον αφορά στο αν διαθέτουμε μέσα για να τα πιάσουμε, η πρόσφατη παρέμβαση της Φιλοζωικής Μεγάρων απέδειξε ότι έχουμε τον τρόπο να το κάνουμε, όπως επίσης και να τα μεταφέρουμε. Και σίγουρα καλή διάθεση υπάρχει. Λίγη περισσότερη βοήθεια όμως θα ήταν ευπρόσδεκτη. Και εξηγώ...Αν από αύριο όλοι όσοι έχουν ζώα δέχονται τις διαρκείς επιπλήξεις των γειτόνων τους, για το ότι αυτά κυκλοφορούν στον δρόμο χωρίς οδηγό και δεδομένου για τα αρσενικά σκορπίζουν τους απογόνους τους στις αδέσποτες σκυλίτσες ή για τα θυληκά αντιμετωπίζουν την οργή των ιδιοκτητών τους επειδή υπάκουσαν στο κάλεσμα της φύσης τους και επέστρεψαν "φορτωμένες" με 5-6 ακόμα εν δυνάμει αδέσποτα, τότε μπορούμε με βεβαιότητα να πούμε ότι στα επόμενα 2-3 χρόνια τα αδέσποτα θα εξαφανιστούν σταδιακά. Δεν οφελεί κανέναν να σιωπούμε μόνο και μόνο για να μην χαλάσουμε τις σχέσεις μας με τους γείτονες. Η οποιαδήποτε επέμβαση του Δημου θεωρώ ότι θα ήταν ανούσια όταν έχει να αντιμετωπίσει τους ίδιους τους πολίτες του Δημου που δημιουργούν το πρόβλημα. Αυτό το οποίο σαν Φιλοζωική Κίνηση θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι παλεύουμε με τον χρόνο καθώς κάθε μέρα που περνάει γεννιούνται νέα αδέσποτα και στους δρόμους και στα σπίτια. Έγινε μια καλή αρχή με τα 200 ζώα που στειρώθηκαν. Μένει μόνο να συνεχίσουμε και να μην μείνει η ευθύνη αυτή στην πλάτη των 10 ανθρώπων που, κατά την προσωπικη μου άποψη, ανιδιοτελώς την ανέλαβαν ενώ αφορά όλους και το κυριότερο ξεκινά από όλους. Η ενημέρωση και η εκπαίδευση έρχεται πάλι σε πρώτο πλάνο και είναι το επόμενο βήμα μας. Όταν όμως η αδιαφορία αυτή εντείνεται και η συμπεριφορά μας καταστάται επιζήμια έναντι μιας ολόκληρης τοπικής κοινωνίας τότε ένα τρίτο και τελευταίο σχέδιο θα πρέπει να ενεργοποιηθεί, της επιβολής του νόμου, για να διαφυλάξουμε τουλάχιστον την κοινωνική μας συνοχή.

Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία

Megara Press: Στο τέλος του άρθρου αναγράφεται ένα e-mail που ανήκει στην Φιλοζωική Κίνηση Μεγάρων & Νέας Περάμου καθώς επίσης και ένα ονοματεπώνυμο γνωστής κυρίας που φέρεται ως μέλος του παραπάνω σωματείου. Το e-mail αυτό δεν είναι το ίδιο με αυτό από το οποίο εστάλη το άρθρο.