Επανάσταση ήθους χρειαζόμεθα

Από: info@aoristies.gr

Θεωρώ το megara press ένα βήμα απόλυτης ελευθερίας που συμβάλει στον πολιτισμό του τόπου και για αυτό γράφω. Διάβασα τις αντιπαραθέσεις για το βιβλίο του Κυρίου Νικόλιζα και θα ήθελα να πω μερικά πράγματα που συνέβησαν σ αυτό τον δύσμοιρο τόπο μετά την μεταπολίτευση που ο καθένας τον θεωρεί βιλαέτι του.

Στα 37 χρόνια που έχουν μεσολαβήσει ποιος δεν έβλεπε ότι πριν τις εκλογές οι μπετονιέρες πήγαιναν από κτηματάκι σε κτηματάκι και από στάνη σε στάνη να ρίξουν ένα δυο κυβικά τσιμέντο για ψηφοθηρικούς καθαρά λόγους. Ποιος νοήμων δεν έβλεπε κολόνες φωτισμού του δήμου να πηγαίνουν στο πουθενά… και μετά από κάποιο διάστημα να παίρνει ρεύμα γεώτρηση ιδιώτη χωρίς αυτός να επιβαρύνεται με το κόστος των πυλώνων? Ποιος δεν έβλεπε να μίσθωναν γεωτρήσεις ότι δήθεν θα τροφοδοτούσαν με νερό τα Μέγαρα ενώ ούτε ένα κυβικό δεν έφτανε στην πόλη διότι ο ιδιόκτητης και περιβολάρης την δούλευε αποκλειστικά για τα χωράφια του. Πως χρεώθηκε η αμαρτωλή ΔΕΥΑΜ με τόσα εκατομμύρια? Να αναλογιστούμε το τι έχει γίνει και να μην επιτρέψουμε να ξαναγίνουν, η μεμψιμοιρία δεν οδηγεί πουθενά , η απόλυτος ηθική όμως είναι αναγκαία πλέον, οι χορηγίες και διάφορα άλλα ήταν για την εποχή της ασυδοσίας και των πολιτικάντηδων ένθεν και ένθεν.

Αν μπορούσαν να μιλούσαν οι πρόγονοι πεσόντες των Μεγαρέων θα μας έλεγαν σε όλους ανεξαιρέτως ΝΤΡΟΠΉ ΣΑΣ ΌΡΕ.

Η πολιτική και ιδεολογική παραπλάνηση, η αδίστακτη δημαγωγία, η εμετική κολακεία, η κυνική αδιαφορία για την άσκηση επιμελούς, αυστηρής και χρηστής διοικήσεως, ο ηθικός ξεπεσμός και η απροκάλυπτη διαφθορά στην ιδιωτική ζωή και στην διαχείριση του δημόσιου τομέα είναι πλέον κοινή διαπίστωση!
Και η έλλειψη όμως οποιασδήποτε διαμαρτυρίας και αντιδράσεως, ως εκδήλωση ηθικής υγείας, ευαισθησίας, υπευθυνότητος και αυτοσεβασμού των ταγών αυτού του τόπου και των διαφωνούντων εντίμων, είναι καθημερινή τραγική επαλήθευση του δεινού καταντήματος.