Από: falder.saulder@gmail.com
Έχουμε κρίση, μεγάλη κρίση. Όταν όμως η κρίση φτάνει να σου χτυπάει την πόρτα, είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Εδώ και μερικούς μήνες, η αγορά των Μεγάρων ερημώνει. Δεκάδες μαγαζιά έκλεισαν, πολλοί είναι αυτοί που αδυνατούν πλέον να πληρώσουν τα χιλιάδες ευρώ ενοικίου ειδικά όταν δεν τα βγάζουν. Πώς να έχεις κέρδος όταν καταβάλεις 2.000 ευρώ (στην καλύτερη περίπτωση) κάθε μήνα στον ιδιοκτήτη? Κι έτσι αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο. Θλίβομαι όταν κατεβαίνω στην αγορά. Τα απογεύματα Τρίτης, Πέμπτης και Παρασκευής δεν διαφέρουν καθόλου από εκείνα της Δευτέρας και της Τετάρτης (που τα μαγαζιά δεν είναι ανοιχτά). Ελάχιστους πεζούς συναντάς πλέον στον πιο εμπορικό δρόμο των Μεγάρων. Και φυσικά η πλειοψηφία αυτών κάνει βόλτες ή οδεύει προς το σπίτι, χαζεύοντας τις βιτρίνες με τα "απαγορευμένα" λόγω αξίας αγαθά.
Σε 2-3 χρόνια οι Μεγαρίτες θα ανατρέχουμε στην Ελευσίνα ή στην Αθήνα για τα ψώνια μας. Όχι για να τα βρούμε φθηνότερα, αλλά γιατί μόνο εκεί θα μπορούμε να ψωνίσουμε. Τα Μέγαρα θα ξαναγίνουν χωριό, όπως ήταν κάποτε. Ελπίζω να μην βγω αληθινός μα τα σημάδια υπάρχουν...
Καλό Πάσχα σε όλους.
