Bλυχός Μεγάρων 28-2-2011
Μόλις 500 μέτρα από το κέντρο της πόλης, λειτουργεί ένας ανεξάρτητος οικισμός σε σχέση με τον δήμο Μεγάρων, οπού ο πολιτισμός και η κοινωνική ανάπτυξη είναι δεκαετίες πίσω.
Καμία δημοτική αρχή τα τελευταία χρόνια δε μπόρεσε να συνεννοηθεί με τους «οικιστές» του Βλυχού μέχρι τώρα.
Φαίνεται υπάρχει μία «ομερτά» μεταξύ δήμου και αθιγγάνων, τύπου «μη με πειράζεις, για να μη σε πειράζω» κάνοντας βέβαια ότι θέλουν οι μάγκες...
Αυτή η συμφωνία κάτω από το τραπέζι, τα τελευταία χρόνια φαίνεται να γέρνει κατά των χιλιάδων κατοίκων του δήμου Μεγάρων.
Οι αθίγγανοι-γύφτοι-ρομά (όπως θέλετε πείτε τους, δεν αλλάζει τίποτα άλλωστε), λόγω οικονομικής κρίσης έχουν ξεφύγει τελείως, με συνεχής επιθέσεις για μικροληστείες σε όλα τα μήκη και πλάτη του «καλλικρατικού» πλέον δήμου.
Η αστυνομία κάνει πως δε βλέπει τίποτα, συλλαμβάνει κατά τύχη κάποιον και την επόμενη μέρα τον αφήνει, αφού με τις τελευταίες ρυθμίσεις του νόμου για τις ληστείες, δε προβλέπεται φυλάκιση…(Νόμος Καστανίδη ΄΄ κανένας δεν προφυλακίζεται για κακουργήματα που επισύρουν ποινή κάθειρξης πέντε (5) έως δέκα (10) έτη!!!!!
Η περίφημη ομάδα «ΔΙ.ΑΣ.» έχει αποκλειστικά τη μορφή δημόσιας “security” στις ιδιωτικές τράπεζες και τα σούπερ μάρκετ. Εμείς οι φορολογούμενοι πληρώνουμε δηλαδή την ασφάλεια τραπεζών και σούπερ-μάρκετ, αφού τις βραδινές ώρες και κυρίως από τις 1 το βράδυ και μετά δεν κυκλοφορεί κανείς στους δρόμους (εκτός από τους διαρρήκτες βεβαίως).
Η ανομία και το γκέτο που έχει καθιερωθεί στη περιοχή του Βλυχού, έχει όμως και κάτι ακόμα που επηρεάζει τις ζωές και την υγεία όλων των Μεγαριτών, ανεξάρτητα αν έχουν συναγερμούς στα σπίτια τους, ανεξάρτητα αν είναι χορτοφάγοι…
Το κάψιμο των σκουπιδιών συνεχίζεται ακάθεκτο, (όχι τις απογευματινές ώρες τόσο συχνά), αφού τα παράπονα πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια.
Καίνε τα σκουπίδια το βράδυ μετά τις 11, που είσαι σπίτι χαζεύοντας το χαζοκούτι, με άπνοια ή χωρίς, με βροχή η όχι.
Κανείς δε τους ελέγχει. Άλλωστε, είναι τσιγγάνοι, είναι ελεύθεροι.
(οι φωτογραφίες είναι από τα Πλακάκια, λόφος Άη Δημήτρη).