Από: taskarkas@hotmail.com
Αγαπητέ φίλε Θανάση,
Διάβασα στις φιλόξενες στήλες του Megara Press τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες απόψεις σου. Έχω μία παρατήρηση. Φοβάμαι οτι στις εκτιμήσεις σου δεν έλαβες υπόψη ένα σημαντικό παράγοντα, εκείνο της επικοινωνίας. Οι πολίτες πράγματι έχουν περισσότερες προσδοκίες από πολιτικούς ή ομάδες, γιατί οι ίδιοι δεν τους έδωσαν τη δυνατότητα να αντιληφθούν τα όρια των δυνατοτήτων τους. Πιστεύω ότι αυτό οφείλεται σε μία σειρά απο λόγους όπως:
- στην αλαζονεία που επιδεικνύουν μετά την εκλογή τους,
- στο πραγματικό έλλειμα των ικανοτήτων τους, πού όταν έρθει η ώρα της πράξης άδυνατούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους και
- στη ροπή να υποκύπτουν στη κολακεία, πράγμα που τους εμποδίζει να δουν τα πράγματα με καθαρή ματιά.
Τα τρία αυτά σημεία,ενδεχομένως και κάποια άλλα σημαίνουν πρώτα απο όλα Ελλειψη Επικοινωνίας με τούς πολίτες και το ευρύτερο περιβάλλον. Η επικοινωνία είναι η ταυτόχρονη, συνεχής δημόσια παρουσία και δράση και αυτά τα δύο είναι αδιαίρετα μεταξύ τους. Γιατί όταν ασκούνται σωστά και με συνέπεια διαμορφώνουν εικόνα. Την εικόνα πού θέλει ο πολιτικός να έχουν για αυτόν και αντιστρόφως, την πραγματική εικόνα. Το χάσμα που έχει σήμερα δημιουργηθεί σήμερα μεταξύ των πολιτικών ή ομάδων και πολιτών έχει τη βάση του και σε αυτό το σημείο, δηλαδή στη διάσταση έργων και λόγων πού συνιστά από μόνο του πράξη αναξιοπιστίας. Αυτή η αμφίδρομη δράση είναι η ουσία της επικοινωνίας, την οποία πολλοί αγνοούν και συνήθως απο άγνοια; αλλαζονεία; ψευδή αίσθηση παντοδυναμίας; την παραβλέπουν ή την ερμηνεύουν ως άθροισμα εντυπώσεων ή όργανο εξυπηρέτησης σκοπιμοτήτων. Τα παραδείγματα πολλά.
Megara Press: Να σημειωθεί ότι το άρθρο στο οποίο απαντάει ο αναγνώστης ανήκει στον Αθανάσιο Παπαμιχάλη (υποψήφιος δημ. σύμβουλος με την Δημοτική Συνεργασία στις περασμένες εκλογές) και δημοσιεύθηκε στον τοπικό τύπο. Από εκεί προκύπτει και η προσφώνηση "αγαπητέ φίλε Θανάση"!
