Roses' Preserves In Megara (b.1892), (Γυναίκες Ετοιμάζουν Γλυκό Τριαντάφυλλο στα Μέγαρα ή Η ροδοζάχαρη των Μεγάρων)
Προσευχή πριν τη Θεία Μετάληψη, Μέγαρα 1890 (Θεόδωρος Ράλλης)
Η Εθνική Πινακοθήκη παρουσιάζει την έκθεση «Παρίσι 1900: Αρ Νουβώ και Μοντερνισμός. Θησαυροί από το Petit Palais» από την Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010 μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου 2011. “Ένα ταξίδι στην καρδιά της Μπελ Επόκ”.
Το 1900 είναι μια χρονολογία σταθμός. Η Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού, η πέμπτη και τελευταία του 19ου αιώνα (οι υπόλοιπες είχαν οργανωθεί τα έτη 1855, 1867, 1878 και 1889), προσέφερε μια συμβολική πανοραμική εικόνα της μετάβασης από τον 19ο στον 20ό αιώνα. Ήταν μια έκθεση θριαμβευτικού απολογισμού των κατακτήσεων της λήγουσας εκατονταετίας στους τομείς της οικονομίας, της βιομηχανίας, της τεχνολογίας, της επιστήμης και του πολιτισμού, ενώ ταυτόχρονα προοιωνιζόταν μια νέα εποχή ειρήνης, ευημερίας, προόδου και συνεργασίας ανάμεσα στους λαούς για τον ανατέλλοντα αιώνα.
Αποχαιρετισμός, λοιπόν, και νέο ξεκίνημα υπήρξε η μεγάλη Παγκόσμια Έκθεση του 1900, που αποτελεί σημείο αναφοράς και στην έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης.
Γενναία ήταν και η εκπροσώπηση της μικρής Ελλάδας με πολυάριθμους ζωγράφους και γλύπτες, απ’ όπου δεν έλειπαν και οι γυναίκες. Άλλωστε η Ελλάδα, όπως μας αποκαλύπτει το εμπεριστατωμένο άρθρο της επιμελήτριας της Εθνικής Πινακοθήκης Μαρίας Κατσανάκη, δεν έλειψε από καμιά διεθνή καλλιτεχνική διοργάνωση της Ευρώπης ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα.
Τα έργα της ελληνικής καλλιτεχνικής αντιπροσωπείας είχαν χωριστεί σε δυο ομάδες: σε κείνα που εκτέθηκαν στο Grand Palais και σε όσα, μάλλον άτυχα, μοιράστηκαν μαζί με διάφορα άλλα προϊόντα του τόπου μας το χώρο του ναόμορφου βυζαντινού κτίσματος από σφυρήλατο σίδερο του γάλλου αρχιτέκτονα Lucien Magne, που θα καταλήξει να στεγάσει τον Άγιο Σώστη στη λεωφόρο Συγγρού. Η παράδοξη εκκλησία, που μεταφέρθηκε μετά το τέλος της έκθεσης και συναρμολογήθηκε στην Αθήνα, αφιερώθηκε στον Άγιο Σώστη, ως τάμα για τη σωτηρία του βασιλέως Γεωργίου Α΄, που είχε πρόσφατα διασωθεί από δολοφονική απόπειρα.
Ένα από τα εκθέματα των Ελλήνων καλλιτεχνών που είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν οι επισκέπτες της Παγκόσμιας Έκθεσης του Παρισιού το 1900 αλλά και σήμερα στην Εθνική Πινακοθήκη είναι και το έργο του Θεόδωρου Ράλλη Roses' Preserves In Megara (b.1892) (Γυναίκες Ετοιμάζουν Γλυκό Τριαντάφυλλο στα Μέγαρα ή Η ροδοζάχαρη των Μεγάρων)
Το έργο «Γυναίκες Ετοιμάζουν Γλυκό Τριαντάφυλλο στα Μέγαρα» αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα της εξύμνησης και της αγάπης του Ράλλη για την παράδοση και τα έθιμα της Ελλάδας. Απεικονίζει γυναίκες ντυμένες με παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές να έχουν συγκεντρωθεί σε ένα δωμάτιο και με επιδεξιότητα να ξεδιαλέγουν και να καθαρίζουν άνθη τριανταφυλλιάς για να τα λιώσουν και να φτιάξουν γλυκό.
Ο Ράλλης έζησε το μεγαλύτερο μέρος των καλλιτεχνικά παραγωγικών του χρόνων στη Γαλλία και την Αίγυπτο. Τα περισσότερα έργα του απεικονίζουν σκηνές από την καθημερινή ζωή και, κατά συνέπεια, αποτελούν νοσταλγικές ενθυμήσεις της ζωής και των εθίμων της πατρίδας του. Το συγκεκριμένο έργο, φιλοτεχνημένο με μεγάλη προσήλωση στη λεπτομέρεια, έχει εκτιμηθεί προς 755.000-1.000.000 ευρώ.
Είναι τέτοια η σημασία του που ο Ράλλης το εξέθεσε στο Salon του Παρισιού το 1892 αλλά και στην Exposition Universelle του 1900.
Και βέβαια δεν είναι το μοναδικό έργο του (και όχι μόνο του Ράλλη αλλά και άλλων καλλιτεχνών) εμπνευσμένο από τα τη ζωή στα Μέγαρα.
X.T. (μέλος του Συντονιστικού Φορέα για την Προστασία του Βουρκαρίου)
vourkari.blogspot.com
