Γράφει ο Νίκος Γιαννής, υποψήφιος πολιτευτής της Ν.Δ.
Ετρεξα στα χνάρια του Παυσανία, περιηγητή και συγγραφέα του 2ου μ.Χ. αιώνα, στον αγώνα δρόμου Ελευσίνα - Μέγαρα, έναν ημιμαραθώνιο 21,5 χλμ., από τον Πανελευσινιακό στο στάδιο Μεγάρων. Ολόκληρη η σύγχρονη Ελλάδα ξεδιπλώθηκε γύρω μου μέσα σε 2 ώρες σαν μια γρήγορη ταινία με συνεχείς εναλλαγές όλων των σημαντικών στιγμών μιας διαδρομής που θα μπορούσε να είναι πιο όμορφη, πιο αισιόδοξη για τον άνθρωπο, περισσότερο ευγνώμων προς το φυσικό περιβάλλον, πιο συνεπής με την ελληνική παράδοση του μέτρου, του πολιτισμού και της δημοκρατίας. Κάθε φορά που βγαίνω για τρέξιμο παίρνω άδεια από τη συμμετοχή στα κοινά, όμως δεν μπορώ να μην...
παρατηρώ γύρω μου. Τούτη τη φορά ίσως αξίζει να διαρρήξω τη σιωπή του ημεροδρόμου. Το «νενικήκαμεν» του τερματισμού μου δεν φτάνει, η Ελλάδα αυτοτιμωρήθηκε αρκετά, τώρα έχουμε μια σπάνια ευκαιρία ν’ αλλάξουμε βαθειά, γόνιμα, ουσιαστικά.
Αφετηρία, οδός Ηρώων Πολυτεχνείου, ο πλέον κεντρικός δρόμος της Ελευσίνας, μιας πόλης αγνώριστα πιο φιλικής χάριν της προσπάθειας των ανθρώπων της εδώ και 20 χρόνια. Ξεκινούμε λίγο πιο εκεί από τον αρχαιολογικό χώρο που απέκτησε τον φωτισμό από την πρωτοπόρο εταιρεία στην κοινωνική ευθύνη ΤΙΤΑΝ, παράδειγμα προς μίμηση μιας σύγχρονης, ποιοτικής, παραγωγικής και ευαίσθητης Ελλάδας. Γήπεδο Πανελευσινιακού, ΔΕΗ, ΕΚΟ, 2ο κλειστό γυμναστήριο, πλατεία, AEGEAN, φοίνικας - εισαγόμενος λες και χάθηκε η εγχώρια βλάστηση. Διϋλιστήρια – «όχι στο ξεπούλημα», δηλαδή ναι στην παρακμή!, Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα – αμυντική βιομηχανία, Ελληνικά Πετρέλαια – βιομηχανική εγκατάσταση Ελευσίνας, Δήμος Ελευσίνας Κέντρο Ανακυκλώσιμων Υλικών, μπράβο στην αυτοδιοίκηση, SATO – Orphee Beinoglou, Private Sea – Marine Services και δίπλα ακριβώς τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, τι λείπει άραγε από την εθνική βιομηχανική υποδομή που να μην είναι εδώ;
Ανηφόρα προς τις γραμμές του τρένου – σταθμός ΟΣΕ Ναυπηγεία, οι αθλητές λαχανιάζουν, ανάμεσα τους περνούν εποχούμενοι, καπνιστές, παχύσαρκοι, εραστές της καθιστικής ζωής, το πρώτο τρόπαιο των δρομέων έρχεται μετά τη διασταύρωση της νέας εθνικής οδού με την παλαιά, κατηφόρα, η αναπνοή επανέρχεται, πανοραμική θεά των ναυπηγείων και της Σαλαμίνας να λούζονται στον ήλιο και το νερό σιωπηλό, λαχτάρα του ιδρωμένου αθλητή. Ένα ναυαγισμένο, αγέρωχο πλοίο, σαν έργο τέχνης στο νερό, σε μια χώρα πρώτη στον κόσμο σε ναυτική παράδοση κι όμως είναι πιθανόν οι δρομείς να θαυμάζουν το κουφάρι αυτό ακόμη και 10 και 20 χρόνια μετά! εκτός κι αν καταλήξει στον βυθό! Ιδρυμα Βούρου Ευταξία – Απαγορεύεται η είσοδος, αγνοούσα πλήρως την παρουσία του εκεί, Ελλάς χώρα ευεργετών. Γραμμές τρένου, Ιχθυοκαλλιέργειες (;) καντηλάκι Αγία Τριάδα, τρέχουμε δίπλα στη θάλασσα, Λουτρόπυργος, Λαϊκή Συσπείρωση – πανώ και να το γραφικό Hotel AKTI,το πασίγνωστο κέντρο Αχίλλειο, μικρά λιμανάκια και βραχώδεις ακτές.
Όμορφα εξοχικά , βίλες, αρχιτεκτονική του 60, νεράκι φρέσκα θαλασσινά, να και η Ψαροταβέρνα του Φωτίου, Πάρκινγκ σκαφών, Αθηναϊκή Χαρτοποιία SOFTEX, φοίνικες και πεύκα, Da Da Café, Σερραϊκό μπουγάτσες, Νέα Πέραμος, Σχολή Πυροβολικού, στρατόπεδο Θωμά Γεωργιάδη, παρατημένα κοντέηνερ, Σ.Σ. Ν.Περάμου, μπαίνουμε στον κυρίως οικιστικό ιστό του Πεύκου, εκκλησία, Μπάλκιζα εστιατόριο, Πλατεία εκλογικό κέντρο Γιάννη Μαρινάκη, Αρτοποιία, Καυσόξυλα Μωραίτη, Εκκλησιαστικά Φιλίππου, Καντηλάκι, ΚΤΕΟ Μεγάρων, Σχολή εκπαίδευσης σκύλων διατίθενται καθαρόαιμα κουτάβια, Τζάκια πέργκολες Μιχαηλίδης, φρέσκα αυγά, ελιές, μικρός πευκώνας, ΔΕΣΦΑ.
Αφήνω αριστερά μου τον μοναδικό υδροβιότοπο Βουρκάρι, διεθνούς σημασίας, με την ελπίδα η δυναμική είσοδος της φιλόδοξης πρώτης Υπουργού περιβάλλοντος της πατρίδας μου να το προφυλάξει από περεταίρω καταστροφή προς όφελος, μεταξύ άλλων, του Μελανοκέφαλου γλάρου που κινδυνεύει και εκεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού του διαχειμάζει, επίσης πολλών άλλων αποδημητικών.
Ταμπέλες για Λάκκα Καλογήρου, Πέραμα, Αγ. Τριάδα, Σαλαμίνα, ΥΠΑ Αεροδρόμιο Γενικής Αεροπορίας Πάχης, πάλι γραμμές τρένου για να μην ξεχνάμε τι είναι αυτό που θα έπρεπε να επενδύσουμε πρώτ’ απ’ όλα κι εμείς πάμε να το κλείσουμε, πανώ υποψηφίων Δημάρχων Στρατιώτη και Μαρινάκη που φαίνεται δεν ενημερώθηκαν ότι απαγορεύεται η υπαίθρια ανάρτηση πανώ και άλλων προεκλογικών διαφημιστικών! Μάρμαρα γρανίτες Σταμούλης, Σ.Σ., περνάμε κάτω απ’ τη γέφυρα, φρεσκοσφαλτοστρωμένος δρόμος, α ναι, βέβαια, έρχονται εκλογές!, διασταύρωση Ε.Ο., Πέγκος τρακτέρ, LIDL, πινακίδες για Αλεποχώρι και Σχίνο και μετά για Κινέττα, Καβελάρη, Πάχη, περιοχές όνειρο, οι τελευταίες γραμμές τρένου κι αμέσως δεξιά διασχίζουμε τα Μέγαρα, στιγμές δικαίωσης καθώς πλησιάζουμε τον τερματισμό, στην Πλατεία Λιτάρα πίνουν τον κυριακάτικο καφέ, κόσμος ελάχιστος, αδιάφορος ή απορημένος, στάδιο, στόχος επετεύχθη, από τις ωραιότερες στιγμές της ζωής!
Σύντομες παρατηρήσεις προς τους οργανωτές και τον Δήμο Μεγάρων.
1. Οι αθλητές δεν είχαν νερό στα πρώτα 5- 7 χλμ. της διαδρομής, για μερικούς είναι πολύ απαραίτητο.
2. Απαράδεκτη η κυκλοφορία αυτοκινήτων και φορτηγών ανάμεσα στους αθλητές, για λόγους ασφάλειας, καυσαερίων, συμβολισμού και αισθητικής, μια συνεργασία με την εταιρεία των διοδίων που μπορεί να μην αρνιόταν τη δωρεάν διέλευση για λίγη ώρα θα απήλλασσε την παλαιά Ε.Ο.,
3. τόσο όμορφος τόπος και τόσο σκουπίδι εκατέρωθεν του δρόμου, είναι κρίμα, θα ήταν μοναδική ευκαιρία για έναν συναγερμό καθαριότητας τις παραμονές ενός αγώνα που εξελίσσεται σε θεσμό,
4. καλύτερη επικοινωνία του αγώνα ώστε να έχει περισσότερους αθλητές και θεατές,
5. ένα επεξηγηματικό έντυπο με πιο αναλυτική πληροφόρηση και ιστορικά στοιχεία και διανομή σε μεγάλο αριθμό σε όλη τη διαδρομή θα βοηθούσε,
6. λιγότερη πολιτική και πιο κοσμοπολίτικη και αθλητική διάσταση κατά τις απονομές δεν θα έβλαπτε παρά το προεκλογικό της περιόδου.
Κατά τ’ άλλα, συγχαρητήρια σε όλους και καλή συνέχεια στον θεσμό, καλή επιτυχία και στη νέα δημοτική αρχή στους δύο πλέον Δήμους.