Αγαπητοί bloggers,
Θα ήθελα πραγματικά να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια και φυσικά για την πολύτιμη «βοήθειά» σας όλους αυτούς τους μήνες που κυκλοφορούσε η εφημερίδα. Ούτε εγώ, αλλά ούτε και η κα. Δόλλα θεωρήσαμε ότι έπρεπε να δοθεί τόσο μεγάλη έκταση στο ζήτημα που προέκυψε, αλλά απ’ την άλλη, δεν μπορούσαμε να μην εξηγήσουμε τι ακριβώς έγινε, και πως φτάσαμε στο αποτέλεσμα αυτό.
Κατ’ αρχήν, να τονίσω ότι η πρακτική που ακολουθήθηκε δεν ήταν «ή πληρώνουμε ή κλείνουμε». Όπως αναφέρεται μέσα στα κείμενα του τελευταίου φύλλου, το ταμείο απαιτούσε να πληρωθεί ποσό από το 1994, δηλαδή εκκρεμότητες της «Προόδου» και όχι της «Νέας Προόδου». Οι σημερινοί ιδιοκτήτες, δεν θεώρησαν σωστό να πληρώσουν τα «σπασμένα», οπότε και αποφάσισαν να σταματήσουν την έκδοση.
Παρασκήνιο και λέξεις που δεν ειπώθηκαν δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η αλήθεια, και αυτό είπαμε στο αναγνωστικό κοινό μας. Η άγνοια πληρώνεται ακριβά. Και πολύ ακριβά, όταν έρχεται κάποιος, τον οποίο δεν γνωρίζουμε, να εκμεταλλευτεί αυτή την άγνοια και να την χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Μόνο έτσι μπορώ εγώ προσωπικά να ερμηνεύσω την καταγγελία που έγινε για την «Νέα Πρόοδο». Δεν θελήσαμε ποτέ να «φάμε» λεφτά. Δεν χρωστάμε πουθενά, και η εφημερίδα δεν έκλεισε επειδή δεν «έβγαζε» τα λεφτά της. Η απόφαση είναι αποκλειστικά των ιδιοκτητών που έκριναν ότι τα παλιά χρέη δεν είναι δική τους ευθύνη να αποπληρωθούν.
Θα ήθελα και μέσα από το blog σας να ευχαριστήσω τους αναγνώστες της «Νέας Προόδου» και όλους όσους μας στήριξαν κατά τη διάρκεια των δύο ετών.
Χρόνια πολλά καλή χρονιά σε όλους μας, με υγεία, ευτυχία, και… επιτυχία.
Μάριος Ρεντίφης
Θα ήθελα πραγματικά να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια και φυσικά για την πολύτιμη «βοήθειά» σας όλους αυτούς τους μήνες που κυκλοφορούσε η εφημερίδα. Ούτε εγώ, αλλά ούτε και η κα. Δόλλα θεωρήσαμε ότι έπρεπε να δοθεί τόσο μεγάλη έκταση στο ζήτημα που προέκυψε, αλλά απ’ την άλλη, δεν μπορούσαμε να μην εξηγήσουμε τι ακριβώς έγινε, και πως φτάσαμε στο αποτέλεσμα αυτό.
Κατ’ αρχήν, να τονίσω ότι η πρακτική που ακολουθήθηκε δεν ήταν «ή πληρώνουμε ή κλείνουμε». Όπως αναφέρεται μέσα στα κείμενα του τελευταίου φύλλου, το ταμείο απαιτούσε να πληρωθεί ποσό από το 1994, δηλαδή εκκρεμότητες της «Προόδου» και όχι της «Νέας Προόδου». Οι σημερινοί ιδιοκτήτες, δεν θεώρησαν σωστό να πληρώσουν τα «σπασμένα», οπότε και αποφάσισαν να σταματήσουν την έκδοση.
Παρασκήνιο και λέξεις που δεν ειπώθηκαν δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η αλήθεια, και αυτό είπαμε στο αναγνωστικό κοινό μας. Η άγνοια πληρώνεται ακριβά. Και πολύ ακριβά, όταν έρχεται κάποιος, τον οποίο δεν γνωρίζουμε, να εκμεταλλευτεί αυτή την άγνοια και να την χρησιμοποιήσει προς όφελός του. Μόνο έτσι μπορώ εγώ προσωπικά να ερμηνεύσω την καταγγελία που έγινε για την «Νέα Πρόοδο». Δεν θελήσαμε ποτέ να «φάμε» λεφτά. Δεν χρωστάμε πουθενά, και η εφημερίδα δεν έκλεισε επειδή δεν «έβγαζε» τα λεφτά της. Η απόφαση είναι αποκλειστικά των ιδιοκτητών που έκριναν ότι τα παλιά χρέη δεν είναι δική τους ευθύνη να αποπληρωθούν.
Θα ήθελα και μέσα από το blog σας να ευχαριστήσω τους αναγνώστες της «Νέας Προόδου» και όλους όσους μας στήριξαν κατά τη διάρκεια των δύο ετών.
Χρόνια πολλά καλή χρονιά σε όλους μας, με υγεία, ευτυχία, και… επιτυχία.
Μάριος Ρεντίφης
