Αγαπητό δικτυακό Megara Press χαίρε,Ήμουν από τους τυχερούς που παρακολούθησα τη συναυλία του Γιάννη Χαρούλη στο "θεατράκι" στα Πευκάκια, και θα ήθελα να ενημερώσω όσους δεν ήρθαν οτι απλά έχασαν.
Για όσους δεν τον ξέρουν, ο Γιάννης Χαρούλης είναι ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η σύγχρονη έντεχνη-παραδοσιακή μουσική στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Αντιγράφουμε από το Κρητικό περιοδικό "ΣΤΙΓΜΕΣ"
"Όταν ήταν μικρός έπαιζε μαντολίνο προσέχοντας τα πρόβατα του πατέρα του, έψαλλε στην εκκλησία του χωριού και τραγουδούσε στα τοπικά πανηγύρια.
Σήμερα, παρέα με το λαούτο του, τη μουσική κληρονομιά της Κρήτης και τα βιώματα του, ο Γιάννης Χαρούλης ακολουθεί στην Αθήνα τη δική του επιτυχημένη πορεία στο χώρο της μουσικής. Είναι ένας από τους λίγους Κρητικούς που έχει καταφέρει να αναδείξει την κρητική παραδοσιακή μουσική μέσα από την προσωπική του αναζήτηση στους στίχους, τις ερμηνείες και τις μουσικές ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, μία αναζήτηση που αποτυπώνεται στον δεύτερο δίσκο του τον «Χειμωνανθό», που κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Κάποιοι τον αποκαλούν διάδοχο του Νίκου Ξυλούρη. Ο Γιάννης Χαρούλης προτιμά με τον ίδιο σεμνό τρόπο με τον οποίο ερμηνεύει τα τραγούδια του αείμνηστου μουσικού, να δημιουργήσει τη δική του ταυτότητα έχοντας ως σύμμαχο το χρόνο και την αγάπη του για τη μουσική. "
Πράγματι όσοι τυχεροί τον παρακολούθησαν, ανεξάρτητα αν ήξεραν τα τραγούδια του ή όχι, τον καταχειροκρότησαν και έφυγαν με μια θαλασσινή αύρα από το Κρητικό Πέλαγος. Σε μια στιγμή νόμιζες ότι δεν ήσουν στα Μέγαρα.
Αξίζουν πολλά μπράβο στους διοργανωτές της συναυλίας, που επέλεξαν τον Χαρούλη. Ωραίοι ήταν και οι τοπικοί άρχοντες, που ήταν διακριτικοί και δεν "διαφημίστηκαν" στον κόσμο για τη συναυλία που άλλωστε με δικά μας χρήματα πραγματοποιήθηκε.
(Θυμάμαι επί δημαρχίας Στρατιώτη, που προσπάθησε κάποιος «άρχοντας» να "αυτοπροβληθει" σε μια αντίστοιχη συναυλία στα πευκάκια με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, και τον πήρε ο Βασίλης στο ψιλό, και γέλαγε όλος ο κόσμος...)
Καταπληκτικοί ήταν και οι μουσικοί που συνόδευαν τον Γιάννη, μας απογείωσαν μουσικά, και μας έδειξαν οτι η πραγματικοί Ελληνική μουσική, έχει άριστους οργανοπαίχτες, που δεν απολαμβάνουν όμως και τις αμοιβές του Sakis, ούτε για τις τσίχλες του...
Το μόνο αρνητικό ήταν ο περιβάλλων χώρος.
Τα "Πευκάκια" που λέμε, καθώς και ο χώρος με το θεατράκι και τις κατασπασμένες μπασκέτες, μέχρι πριν 10 μέρες, και για όλες τις χρονιές είναι απλά άθλιος.
Το καθάρισαν θα μου πείτε, προ της εορτής βέβαια...
Δε ξεχάσαμε όμως σε τι κατάσταση είναι όλον τον χρόνο…
Ειδικά το καλοκαίρι δεν μπορείς ούτε να περπατήσεις εκει μέσα.
Αν έπαιρναν τα ξερόχορτα φωτιά σε ημέρα με αέρα, θα έμενε μόνο το γκαζόν πράσινο…
Το «θέατρο» τώρα.
Θέλει σίγουρα προέκταση, είναι πάρα πολύ μικρό για τόσο μεγάλη πόλη, και οι τσιμεντένιες εξέδρες είναι τόσο άβολες και κακομετρημένες, που ούτε να καθήσεις μπορείς άνετα και είσαι μές τα πόδια του "από πίσω σου".
Οι τουαλέτες ανύπαρκτες. (θα μου πείτε τόσο σκοτάδι, και τόσα δέντρα, τι τις θες?)
Πάλι καλά ήταν ανοικτά οι πρόσκοποί μας και παρείχαν υπηρεσίες.
Χώρος για τους καλλιτέχνες? Καμαρίνια που λέμε, ούτε τέντα...
Δεν περίσσεψε ποτέ κάποιο κονδύλι, ώστε να κάνουν ένα ωραίο υπαίθριο συναυλιακό χώρο επιτέλους?
Μέχρι πότε θα έχουμε τα μπετά του μακαρίτη Λιάντρου, να τα παρουσιάζουμε για συναυλιακό χώρο?
Πάλι πρέπει να βρεθεί ευεργέτης να βάλει χρήματα να κάνει κάτι για τη πόλη?
Αφού οι πλούσιοι Μεγαρίτες είναι καβουρομάνες, και δεν δίνουν φράγκο για τη πόλη τους, τι περιμένουν? Πάλι τον «ξένο» Στρατουδάκη περιμένουν?
Αίσχος πάντως με τόσους «λεφτάδες» που χει η πόλη, να μην έχει αφήσει κάποιος κάτι για τη πόλη του, παρά μπετόν και μαιζονέτες για προσωπικό πλουτισμό.
Το παίζουμε και αρχαία πόλη… Στην αρχαιότητα οι δωρεές ήταν καθεστώς.
Προτάσεις τώρα για να μη λέτε πως μόνο γκρινιάζουμε:
Μόνιμη πεζοδρόμηση σε όλη την έκταση που έγινε η έκθεση, καθώς και κατασκευή δημοτικής καντίνας – αναψυκτηρίου, ώστε να γίνει ο χώρος επισκέψιμος από τις Μεγαρικές οικογένειες, αλλά και τους επισκέπτες του Μουσείου, που ούτε για κατούρημα δεν έχουν να πάνε…
Μαζί με την καντίνα θα υπάρξει και ταυτόχρονη φύλαξη του χώρου για τυχόν κάφρους.
Άλλωστε το Δημοτικό Αναψυκτήριο, θα δώσει και δουλειά σε συμπολίτες μας.
Έχει και καταπληκτική θέα μέχρι την Αίγινα από τα Πευκάκια…
Πρέπει όλος ο χώρος από τις μπάρες του τρένου και πάνω να περιφραχθεί άμεσα.
Μόνο έτσι θα σταματήσουν να εισέρχονται βάρβαροι ανά πάσα ώρα, και να ρυπαίνουν το δασάκι, να πετάνε πέτρες στα γυάλινα ταμπλό του μπάσκετ και στις λάμπες φωτισμού... Καλύτερη φωταγώγηση παντού και κατασκευή Δημοτικών WC, με φύλακα που θα πληρώνεται ΚΑΙ από τους επισκέπτες όπως στο εξωτερικό.
Καθαρισμός του χώρου μπροστά από την τσιμεντο-εκκλησία και απέναντι του Τεχνικού Λυκείου ώστε να γίνει χώρος πάρκινγκ για τους επισκέπτες του αλσυλίου.
Μην ξεχνάμε πως δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ επισκέψιμος χώρος πρασίνου στη πόλη. Πρωτοπόροι και εδώ…
Θα μπορούσα να γράψω και πολλές ωραίες προτάσεις ακόμη, αλλά σας κούρασα…
Προς Δημοτικούς Άρχοντες:
Πιστεύετε πως κοστίζουν πολλά χρήματα αυτές οι εργασίες?
Όχι βέβαια…
Γιατί ποτέ, κανείς σας δε σκέφτεται να κάνει τη καθημερινότητα μας καλύτερη?
Με εκτίμηση
Ένας απλός πολίτης Μεγαρίδος…
Διευκρίνιση, (όχι δεν είμαι υποψήφιος με κανέναν πο$%$τη…)
