26/8/2009
-Απεδείχθη ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν λειτουργούν εν
θερμώ
- Η Αττική πάσχει πλέον από βαρύ αναπνευστικό πρόβλημα
-Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα
-Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την πυροπροστασία του κράτους σαν
μέρος της αμυντικής πολιτικής
-Απαιτούνται πολιτικές πράσινης ανάπτυξης
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται, ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι κατώτερη των περιστάσεων. Δεν μπορεί πια να υπερασπιστεί τη χώρα, που έχει καταντήσει έρμαιο των φυσικών φαινομένων. Οι αιτίες της καταστροφής δεν ήταν «ο δυνατός αέρας και τα πεύκα», σύμφωνα με τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου. Αέρας και πεύκα υπήρχαν πάντα.
Υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας στις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής, όπου κυριαρχούσε η ασυνεννοησία ανάμεσα στους διάφορους υπευθύνους. Η έλλειψη συντονισμού ήταν σαφής, προφανώς προέκταση της συνολικής και γνωστής κυβερνητικής ασυνεννοησίας. Το ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν λειτουργούν εν θερμώ εφαρμόσθηκε σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα ήταν η περιβαλλοντική και υλική καταστροφή της Αττικής, τις επιπτώσεις της οποίας στην υγεία και την οικονομία της χώρας, θα τις δούμε σύντομα. Δυστυχώς σήμερα η Αττική πάσχει από βαρύ αναπνευστικό πρόβλημα.
Το τελικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήταν να καούν στην Αττική περίπου τριακόσιες χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων και καλλιεργειών και να υποστούν, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές ζημιές 150 σπίτια. Όλα αυτά στις περιοχές του Γραμματικού, του Βαρνάβα και του Καλεντζίου, του Καπανδριτίου, του Μαραθώνα, του Κάτω Σουλίου, της Νέας Μάκρης, του Διονύσου, της Ροδόπολης, της Σταμάτας, της Δροσιάς, του Αγ. Στεφάνου και της Αμυγδαλέζας, της Παλλήνης, του Γέρακα και της Ανθούσας, της Πεντέλης, του Πικερμίου και του Νέου Βουτζά και στην άλλη μεριά της Αττικής, στη Μαγούλα, στα Βίλια και στο Πόρτο Γερμενό.
Η πύρινη επέλαση των τελευταίων ημερών στην Αττική ανέδειξε την κυβερνητική ολιγωρία σε μια σειρά θεμάτων που σχετίζονται με την πρόληψη και αντιμετώπιση των πυρκαγιών και επιβεβαιώνουν την λαϊκή ρήση «τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα», εάν σκεφθούμε ότι επικράτησαν οι ίδιες δυσλειτουργίες με εκείνες του 2007.
-Απεδείχθη ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν λειτουργούν εν
θερμώ
- Η Αττική πάσχει πλέον από βαρύ αναπνευστικό πρόβλημα
-Τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα
-Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την πυροπροστασία του κράτους σαν
μέρος της αμυντικής πολιτικής
-Απαιτούνται πολιτικές πράσινης ανάπτυξης
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται, ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι κατώτερη των περιστάσεων. Δεν μπορεί πια να υπερασπιστεί τη χώρα, που έχει καταντήσει έρμαιο των φυσικών φαινομένων. Οι αιτίες της καταστροφής δεν ήταν «ο δυνατός αέρας και τα πεύκα», σύμφωνα με τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου. Αέρας και πεύκα υπήρχαν πάντα.
Υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας στις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής, όπου κυριαρχούσε η ασυνεννοησία ανάμεσα στους διάφορους υπευθύνους. Η έλλειψη συντονισμού ήταν σαφής, προφανώς προέκταση της συνολικής και γνωστής κυβερνητικής ασυνεννοησίας. Το ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν λειτουργούν εν θερμώ εφαρμόσθηκε σε όλη του την μεγαλοπρέπεια. Αναπόφευκτο αποτέλεσμα ήταν η περιβαλλοντική και υλική καταστροφή της Αττικής, τις επιπτώσεις της οποίας στην υγεία και την οικονομία της χώρας, θα τις δούμε σύντομα. Δυστυχώς σήμερα η Αττική πάσχει από βαρύ αναπνευστικό πρόβλημα.
Το τελικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ήταν να καούν στην Αττική περίπου τριακόσιες χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων και καλλιεργειών και να υποστούν, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές ζημιές 150 σπίτια. Όλα αυτά στις περιοχές του Γραμματικού, του Βαρνάβα και του Καλεντζίου, του Καπανδριτίου, του Μαραθώνα, του Κάτω Σουλίου, της Νέας Μάκρης, του Διονύσου, της Ροδόπολης, της Σταμάτας, της Δροσιάς, του Αγ. Στεφάνου και της Αμυγδαλέζας, της Παλλήνης, του Γέρακα και της Ανθούσας, της Πεντέλης, του Πικερμίου και του Νέου Βουτζά και στην άλλη μεριά της Αττικής, στη Μαγούλα, στα Βίλια και στο Πόρτο Γερμενό.
Η πύρινη επέλαση των τελευταίων ημερών στην Αττική ανέδειξε την κυβερνητική ολιγωρία σε μια σειρά θεμάτων που σχετίζονται με την πρόληψη και αντιμετώπιση των πυρκαγιών και επιβεβαιώνουν την λαϊκή ρήση «τα παθήματα δεν έγιναν μαθήματα», εάν σκεφθούμε ότι επικράτησαν οι ίδιες δυσλειτουργίες με εκείνες του 2007.
Πιο συγκεκριμένα:
Η αδυναμία έγκαιρης αντιμετώπισης της πυρκαγιάς στα αρχικά της στάδια. Όπως ακριβώς συνέβη και στην Πάρνηθα το ίδιο συνέβη και στο Σέσι του Γραμματικού, όπου τα εναέρια μέσα κατέφθασαν καθυστερημένα και όταν η φωτιά είχε επεκταθεί και σε άλλες περιοχές.
Η έλλειψη προσωπικού με πλέον από τρεισήμισι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις πυροσβεστών. Η Δασική υπηρεσία λειτουργεί με ελλείψεις έως 70%. Ολόκληρη η Πεντέλη έχει μόνο δύο δασοφύλακες.
Οι δασικοί χάρτες δεν έχουν ολοκληρωθεί προκειμένου να καταρτισθεί το Εθνικό Δασολόγιο, κάτι που δυσχεραίνει τον σχεδιασμό πυροπροστασίας των δασών.
Η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ δασικών υπηρεσιών και τοπικής αυτοδιοίκησης όπου οι πρώτες απαγορεύουν στις κατά τόπους δημοτικές αρχές την διάνοιξη και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών σε δασικές περιοχές.
Η νομοθεσία που αφορά τα ρέματα παραμένει ελλιπής, ενώ γνωρίζουμε ότι αποτελούν πηγή και αιτία ανάφλεξης εξαιτίας της πλούσιας βλάστησης τους. Η διευθέτηση των ρεμάτων δεν μπορεί να επικεντρώνεται στις εντός σχεδίου περιοχές και οι εκτός σχεδίου να παραμένουν ανοχύρωτες.
Η μη αξιοποίηση των εθελοντών πυροσβεστών, ενός οργανωμένου και αποτελεσματικού φορέα, που ενώ έσπευσε να βοηθήσει αφέθηκε στην τύχη του.
Η έλλειψη οργανωμένης και απευθείας εικόνας από τα μέτωπα της φωτιάς των υπευθύνων και η εξολοκλήρου ενημέρωση από τα ΜΜΕ, που παρά το θετικό ρόλο τους δεν απέφευγαν τις υποκειμενικές εκτιμήσεις. Τα ΜΜΕ είναι χρήσιμα αλλά δεν μπορούν να υποκαθιστούν την κυβέρνηση στον συντονιστικό της ρόλο.
Η έλλειψη εφαρμογής νέων μεθόδων όπως η αντιμετώπιση της φωτιάς με φωτιά, μέθοδος που εφαρμόζεται σε όλες τις σοβαρές χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Η διαρκώς φθίνουσα χρηματοδότηση για την πυροπροστασία που έχει ως αποτέλεσμα εκτός από τις ελλείψεις προσωπικού και την παλαίωση και μη αντικατάσταση του τεχνικού εξοπλισμού.
Για την άμεση και μεσοπρόθεσμη αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτούνται μέτρα , όπως:
Καταγραφή των υλικών ζημιών και άμεσο ξεκίνημα της διαδικασίας των αποζημιώσεων. Δεν πρέπει να αποκλειστούν όσοι επί δεκαετίες είχαν ως μοναδική κατοικία τους, αυθαίρετα κτίσματα.
Προτεραιότητα επίσης έχει η κατασκευή αντιπλημμυρικών και αντιδιαβρωτικών έργων καθώς και η άμεση έναρξη εκτεταμένων αναδασώσεων όπου απαιτείται.
Όμως, δεν αρκούν μόνο αυτά. Απαιτούνται και συμπληρωματικά μέτρα όπως, άτοκα δάνεια ή σημαντικές επιχορηγήσεις στήριξης των αγροτών και επαγγελματιών της περιοχής για να ξαναρχίσουν την παραγωγική διαδικασία. Ας κατανοήσουμε επιτέλους, ότι η στήριξη της αγροτικής δραστηριότητας αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, αλλά ταυτόχρονα και το κίνητρο για τον περιορισμό της τσιμεντοποίησης της Αττικής. Όταν το χωράφι αποδίδει ούτε πουλιέται, ούτε κτίζεται.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση επίσης θα πρέπει να ενισχυθεί οικονομικά για να σχεδιάσει και να υλοποιήσει, το συντομότερο δυνατόν, τοπικά ολοκληρωμένα αναπτυξιακά προγράμματα όχι μόνο για την αποκατάσταση των υποδομών αλλά και για την συνολική βελτίωση του οικοσυστήματος της Αττικής.
Η υπό συζήτηση αναθεώρηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής θα πρέπει να λάβει υπόψη τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται από τις καταστροφικές πυρκαγιές και να μην αφήσει περιθώρια για λειτουργίες που θα υποβαθμίσουν το περιβάλλον της Αττικής.
Απαιτείται επίσης επανεξέταση του νομικού πλαισίου με στόχο την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της προστασίας των δημοσίων και ιδιωτικών δασών.
Την τελευταία δεκαετία, όπως δημοσιεύεται στον τύπο, δαπανήθηκαν περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά διαφόρων οπλικών συστημάτων, αλλά μόνο 300 εκατομμύρια ευρώ για την προστασία της χώρας από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Αν η εθνική ανεξαρτησία κάπως διαφυλάσσεται, η εδαφική ακεραιότητα έχει υποστεί σοβαρά, ιδιόμορφα, τραύματα. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την πυροπροστασία του κράτους σαν μέρος της αμυντικής πολιτικής.
Η αδυναμία έγκαιρης αντιμετώπισης της πυρκαγιάς στα αρχικά της στάδια. Όπως ακριβώς συνέβη και στην Πάρνηθα το ίδιο συνέβη και στο Σέσι του Γραμματικού, όπου τα εναέρια μέσα κατέφθασαν καθυστερημένα και όταν η φωτιά είχε επεκταθεί και σε άλλες περιοχές.
Η έλλειψη προσωπικού με πλέον από τρεισήμισι χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις πυροσβεστών. Η Δασική υπηρεσία λειτουργεί με ελλείψεις έως 70%. Ολόκληρη η Πεντέλη έχει μόνο δύο δασοφύλακες.
Οι δασικοί χάρτες δεν έχουν ολοκληρωθεί προκειμένου να καταρτισθεί το Εθνικό Δασολόγιο, κάτι που δυσχεραίνει τον σχεδιασμό πυροπροστασίας των δασών.
Η έλλειψη συνεργασίας μεταξύ δασικών υπηρεσιών και τοπικής αυτοδιοίκησης όπου οι πρώτες απαγορεύουν στις κατά τόπους δημοτικές αρχές την διάνοιξη και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών σε δασικές περιοχές.
Η νομοθεσία που αφορά τα ρέματα παραμένει ελλιπής, ενώ γνωρίζουμε ότι αποτελούν πηγή και αιτία ανάφλεξης εξαιτίας της πλούσιας βλάστησης τους. Η διευθέτηση των ρεμάτων δεν μπορεί να επικεντρώνεται στις εντός σχεδίου περιοχές και οι εκτός σχεδίου να παραμένουν ανοχύρωτες.
Η μη αξιοποίηση των εθελοντών πυροσβεστών, ενός οργανωμένου και αποτελεσματικού φορέα, που ενώ έσπευσε να βοηθήσει αφέθηκε στην τύχη του.
Η έλλειψη οργανωμένης και απευθείας εικόνας από τα μέτωπα της φωτιάς των υπευθύνων και η εξολοκλήρου ενημέρωση από τα ΜΜΕ, που παρά το θετικό ρόλο τους δεν απέφευγαν τις υποκειμενικές εκτιμήσεις. Τα ΜΜΕ είναι χρήσιμα αλλά δεν μπορούν να υποκαθιστούν την κυβέρνηση στον συντονιστικό της ρόλο.
Η έλλειψη εφαρμογής νέων μεθόδων όπως η αντιμετώπιση της φωτιάς με φωτιά, μέθοδος που εφαρμόζεται σε όλες τις σοβαρές χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.
Η διαρκώς φθίνουσα χρηματοδότηση για την πυροπροστασία που έχει ως αποτέλεσμα εκτός από τις ελλείψεις προσωπικού και την παλαίωση και μη αντικατάσταση του τεχνικού εξοπλισμού.
Για την άμεση και μεσοπρόθεσμη αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτούνται μέτρα , όπως:
Καταγραφή των υλικών ζημιών και άμεσο ξεκίνημα της διαδικασίας των αποζημιώσεων. Δεν πρέπει να αποκλειστούν όσοι επί δεκαετίες είχαν ως μοναδική κατοικία τους, αυθαίρετα κτίσματα.
Προτεραιότητα επίσης έχει η κατασκευή αντιπλημμυρικών και αντιδιαβρωτικών έργων καθώς και η άμεση έναρξη εκτεταμένων αναδασώσεων όπου απαιτείται.
Όμως, δεν αρκούν μόνο αυτά. Απαιτούνται και συμπληρωματικά μέτρα όπως, άτοκα δάνεια ή σημαντικές επιχορηγήσεις στήριξης των αγροτών και επαγγελματιών της περιοχής για να ξαναρχίσουν την παραγωγική διαδικασία. Ας κατανοήσουμε επιτέλους, ότι η στήριξη της αγροτικής δραστηριότητας αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα, αλλά ταυτόχρονα και το κίνητρο για τον περιορισμό της τσιμεντοποίησης της Αττικής. Όταν το χωράφι αποδίδει ούτε πουλιέται, ούτε κτίζεται.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση επίσης θα πρέπει να ενισχυθεί οικονομικά για να σχεδιάσει και να υλοποιήσει, το συντομότερο δυνατόν, τοπικά ολοκληρωμένα αναπτυξιακά προγράμματα όχι μόνο για την αποκατάσταση των υποδομών αλλά και για την συνολική βελτίωση του οικοσυστήματος της Αττικής.
Η υπό συζήτηση αναθεώρηση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής θα πρέπει να λάβει υπόψη τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται από τις καταστροφικές πυρκαγιές και να μην αφήσει περιθώρια για λειτουργίες που θα υποβαθμίσουν το περιβάλλον της Αττικής.
Απαιτείται επίσης επανεξέταση του νομικού πλαισίου με στόχο την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της προστασίας των δημοσίων και ιδιωτικών δασών.
Την τελευταία δεκαετία, όπως δημοσιεύεται στον τύπο, δαπανήθηκαν περίπου 100 δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά διαφόρων οπλικών συστημάτων, αλλά μόνο 300 εκατομμύρια ευρώ για την προστασία της χώρας από τις καταστροφικές πυρκαγιές. Αν η εθνική ανεξαρτησία κάπως διαφυλάσσεται, η εδαφική ακεραιότητα έχει υποστεί σοβαρά, ιδιόμορφα, τραύματα. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε την πυροπροστασία του κράτους σαν μέρος της αμυντικής πολιτικής.
Η αποκατάσταση και βελτίωση του περιβάλλοντος θα απαιτήσει πολύ χρόνο και συγκεκριμένες πολιτικές με επίκεντρό τους την πράσινη ανάπτυξη, τόσο για την Αττική όσο και για ολόκληρη την χώρα. Είναι προφανές ότι τέτοιου είδους πολιτικές δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει η σημερινή Κυβέρνηση, που με την πρόσφατη ολιγωρία της πρόσθεσε έναν ακόμα λόγο ανάμεσα στους πολλούς άλλους που επιβάλλουν την αποχώρησή της.