Λάβαμε μια ενδιαφέρουσα επιστολή και την δημοσιεύουμε μαζί με την απάντησή μας λόγω του ευρύτερου και σημαντικού θέματος που θίγει:
Θα θέλαμε να κάνουμε ένα διευκρινιστικό ερώτημα γιατί τίθεται από πολλούς. Το αίτημα του Φορέα σας είναι να μην λειτουργήσει νέα βιομηχανική επιχείρηση στο εξής στο τμήμα της υφιστάμενης Βιομηχανικής Ζώνης το οποίο προτείνεται να αποχαρακτηριστεί (και με βάση τους χάρτες δεν αφορά όλη την βιομηχανική περιοχή) μέσα από το νέο ΓΠΣ;
Το λέμε αυτό γιατί κάποιοι διαδίδουν ότι αντιστέκεστε και για εκείνα τα τμήματα της βιομηχανικής ζώνης, τα οποία με βάση το νέο ΓΠΣ δεν θα αποχαρακτηρισθούν (άρα είναι απολύτως νόμιμα με βάση την νομοθεσία) και βρίσκονται εκτός ζώνης προστασίας την οποία με βάση τους χάρτες, προτείνει το ΓΠΣ;
Θα θέλαμε μια υπεύθυνη απάντηση για μην επικρατούν αδικαιολόγητες αερολογίες δημιουργώντας «κλίμα»…
εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Η θέση του Φορέα των συλλόγων για την προστασία του υγροβιοτόπου "Βουρκάρι" Μεγάρων είναι αδιαπραγμάτευτη και ξεκάθαρη από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του. Αποτυπώνεται στην ιδρυτική μας διακήρυξη και διατυπώνεται με σαφήνεια και αποφασιστικότητα κάθε φορά που μας παρέχεται βήμα για να την εκφράσουμε:
Στόχος του Φορέα είναι η πλήρης κατάργηση της βιομηχανικής ζώνης στην ευρύτερη περιοχή του υγροβιοτόπου του Βουρκαρίου.
Ας αναφέρουμε τρεις κυρίως λόγους:
* Είναι πρόδηλο εάν κανείς κοιτάξει τον χάρτη με την βιομηχανική ζώνη και τον χάρτη με την υδρολογική λεκάνη της περιοχής του υγροβιοτόπου, ότι η βιομηχανική καταλαμβάνει σημαντικό και λειτουργικά κεντρικό σημείο στην υδρολογική λεκάνη (χώρος συγκέντρωσης και απορροής των υδάτων). Η ύπαρξη λοιπόν της βιομηχανικής ζώνης παρεμποδίζει την φυσιολογική λειτουργία του υδροβιότοπου και είναι αντίθετη στις προσπάθειες διάσωσης και αποκατάστασής του.
Απο τον γεωλογικό και τον τοπογραφικό χάρτη που παραθέτουμε γίνεται σαφές ότι η 'ζωτική ζώνη' για τον υγροβιότοπο του Βουρκαρίου καλύπτει μια εκτεταμένη περιοχή. Σ αυτή την περιοχή θα πρέπει να αναπτυχθούν δραστηριότητες που δεν θα παρεμποδίζουν την φυσιολογία του υγροβιοτόπου. Φυσικά βιομηχανικές ή άλλες μεγάλες εγκαταστάσεις είναι εμφανώς καταστρεπτικές.
* Η βιομηχανική αυτή περιοχή έχει επιλεγεί ή/και υποδειχθεί ως πιθανός χώρος μετεγκατάστασης των βυρσοδεψείων του Ρέντη και ως ο τόπος κατασκευής εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής των ΕΛΠΕ! Η ύπαρξη λοιπόν αυτής της βιομηχανικής ζώνης αποτελεί ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ! Άν σήμερα αποδεχόμαστε την εγκατάσταση και νέων βιομηχανικών μονάδων , πώς αύριο θα αρνηθούμε πειστικά την εγκατάσταση μιας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ή μερικά ...βυρσοδεψία; Πόσο ισχυρά θα μπορούν να είναι τα νομικά μας επιχειρήματα;
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΦΕΙΣ: Η ΧΡΟΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΑΣ (ΩΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ) ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΕΩΝ! Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ!
* Εμείς οραματιζόμαστε την παραλιακή ζώνη της Μεγαρίδας (σε έκταση από την Πέραμο μέχρι και την Κινέτα ) να αναπτύσσεται στην κατεύθυνση μιας ευρείας παραθαλάσσιας περιοχής διασκέδασης-αναψυχής-διακοπων-ήπιου οικοτουρισμού. Όπως θά έπρεπε δηλαδή, να αναπτυχθεί μια τόσο όμορφη γεωγραφικά περιοχή της Αττικής. Μια τέτοια εξέλιξη φυσικά θα ήταν σε όφελος των Μεγάρων συνολικά, που θα άλλαζαν ύφος, αλλά και των κατοίκων του, που αφενός θα έβρισκαν νέες ευκαιρίες μικρής και ήπιας επιχειρηματικής δράσης , αφετέρου θα χρησιμοποιούσαν συνολικά τον τόπο για διασκέδαση και αναψυχή.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν αυτοί οι χάρτες. Ο πρώτος παρουσιάζει με μαύρο την βιομηχανική ζώνη, με κόκκινο την περιοχή που αποχαρακτηρίζεται με το νέο ΓΠΣ και με πράσινο την περιοχή που θα θεωρείται προστατευόμενη υγροβιοτοπική ζώνη.
Ο δεύτερος χάρτης είναι αυτός του νέου πολεοδομικού σχεδίου όπου με πράσινο φαίνεται το παρόν οδικό δίκτυο.
Σαφώς το νέο πολεοδομικό σχέδιο είναι προς θετική κατεύθυνση. Επιδέχεται όμως βελτιώσεις που νομίζουμε είναι αναγκαίεες για την προστασία και την ανάδειξη του υγροβιοτόπου και συνολικά της παραλιακής περιοχής. Οι βελτιωτικές αυτές προτάσεις θα πρέπει να περιλάβουν την πλήρη κατάργηση της βιομηχανικής περιοχής.
Ο αποχαρακτηρισμός της περιοχής από βιομηχανική μπορεί να επιτευχθεί και θα επιτευχθεί, μέσω της προσβολής της αντισυνταγματικότητας του Νόμου που επέτρεψε τέτοιες χρήσεις γης στην περιοχή. Το νομοθέτημα στο οποίο στηρίζεται η χρήση αυτού του τμήματος γης για βιομηχανική δραστηριότητα, στην πραγματικότητα είναι μία προσθήκη ενός χάρτη σε άσχετο νομοσχέδιο (ν.3105/03 "περί τουριστικής εκπαίδευσης και κατάργησης")...το οποίο φυσικά δεν συνοδεύεται από καμία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή άλλη μελέτη ή σκεπτικό!!!
Η διαδικασία αυτή δρομολογείται ήδη σε εθνικό επίπεδο. Αν όμως δεν αρκέσει είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Μέχρι την επίτευξη ενός μόνιμου και τελικού ευνοϊκού αποτελέσματος για την περιοχή (που φυσικά θα περιλαμβάνει και ένα νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία του υγροβιοτόπου), θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και στο νομικό-δικαστικό επίπεδο για την αποτροπή τετελεσμένων και καταστροφικών εγκαταστάσεων άλλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή.
Ήδη με ενέργειες μέσω νομικών γραφείων που μας υποστηρίζουν είχαμε και τα πρώτα θετικά αποτελέσματα:
Ανακλήθηκε η άδεια σε βιομηχανία κατασκευής δομικών στοιχείων από τσιμέντο, έχουν επιβληθεί ήδη διοικητικές κυρώσεις σε δύο εγκατεστημένες μονάδες στο Βουρκάρι, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένουμε και την ανάκληση της αδείας για μία ακόμα.
Επίσης και μέχρι να επιτευχθεί ο ιδρυτικός μας ξεκάθαρος στόχος, του πλήρη αποχαρακτηρισμού της βιομηχανικής ζώνης στην ευρύτερη περιοχή του Βουρκαρίου, ζητάμε από τις αρμόδιες υπηρεσίες Δήμο και Νομαρχία να υιοθετήσουν τη θέση της Ανεξάρτητης Κρατικής Αρχής του «Συνηγόρου του Πολίτη» όπως αποτυπώνεται σαφέστατα και απόλυτα στο τελευταίο Πόρισμά του (Αυγ. 2008) και την οποία σας παραθέτουμε αυτολεξεί:
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η υποχρέωση προστασίας του υγρότοπου στο Βουρκάρι απορρέει ευθέως από το άρθρο 24 του Συντάγματος αλλά και από το άρθρο 4.1 της Σύμβασης Ραμσάρ. Οι συγκεκριμένες μάλιστα διατάξεις, συνταγματική η πρώτη, απορρέουσα από Διεθνή Σύμβαση η δεύτερη, έχουν αυξημένη τυπική ισχύ και υπερισχύουν κάθε αντίθετης εσωτερικής διάταξης νόμου και βέβαια κάθε αντίθετης διοικητικής πράξης. Συνεπώς η εγκατάσταση βιομηχανικών ή βιοτεχνικών μονάδων στο Βουρκάρι έρχεται σε ευθεία αντίθεση με αυτές και απαγορεύεται!
Συγκεκριμένα ζητάμε:
* από τον Δήμο να πάρει απόφαση αναστολής των οικοδομικών εργασιών και νέων οικοδομικών αδειών στην περιοχή μέχρι να εγκριθεί το νέο ΓΠΣ
* από την Νομαρχία να μην εγκρίνει πλέον καμία περιβαλλοντική μελέτη για αδειοδότηση άλλης βιομηχανίας στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια απόφαση θα έπρεπε να συνοδευτεί από πρόταση για τροποποίηση του νέου ΓΠΣ ( η χρονική αυτή περίοδος άλλωστε είναι η καταλληλότερη για την υποβολή ανάλογων βελτιωτικών προτάσεων του πολεοδομικού σχεδίου) με κατάργηση ολης της παράκτιας βιομηχανικής ζώνης καθώς και πρόταση για κατάργηση της παρ.6 του άρθρου 41 του Ν.3105/03 ΦΕΚ29/Α/03 που χαρακτηρίζει την περιοχή ως βιομηχανική.
Είναι επομένως προφανές ότι η πρόσφατη επίσημη δέσμευση του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι: «….θα προβλεφθούν όροι προστασίας στον υγροβιότοπο καθώς και επανακαθορισμός των ορίων (με περιορισμό) της όμορης βιομηχανικής περιοχής…», είναι σημαντική μεν γιατί αναγνωρίζει για πρώτη φορά το πρόβλημα της συνύπαρξης του υγροβιοτόπου και των βιομηχανιών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μας εκφράζει απόλυτα.
Το λέμε αυτό γιατί κάποιοι διαδίδουν ότι αντιστέκεστε και για εκείνα τα τμήματα της βιομηχανικής ζώνης, τα οποία με βάση το νέο ΓΠΣ δεν θα αποχαρακτηρισθούν (άρα είναι απολύτως νόμιμα με βάση την νομοθεσία) και βρίσκονται εκτός ζώνης προστασίας την οποία με βάση τους χάρτες, προτείνει το ΓΠΣ;
Θα θέλαμε μια υπεύθυνη απάντηση για μην επικρατούν αδικαιολόγητες αερολογίες δημιουργώντας «κλίμα»…
εφημερίδα ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Η θέση του Φορέα των συλλόγων για την προστασία του υγροβιοτόπου "Βουρκάρι" Μεγάρων είναι αδιαπραγμάτευτη και ξεκάθαρη από την πρώτη στιγμή της ίδρυσης του. Αποτυπώνεται στην ιδρυτική μας διακήρυξη και διατυπώνεται με σαφήνεια και αποφασιστικότητα κάθε φορά που μας παρέχεται βήμα για να την εκφράσουμε:
Στόχος του Φορέα είναι η πλήρης κατάργηση της βιομηχανικής ζώνης στην ευρύτερη περιοχή του υγροβιοτόπου του Βουρκαρίου.
Ας αναφέρουμε τρεις κυρίως λόγους:
* Είναι πρόδηλο εάν κανείς κοιτάξει τον χάρτη με την βιομηχανική ζώνη και τον χάρτη με την υδρολογική λεκάνη της περιοχής του υγροβιοτόπου, ότι η βιομηχανική καταλαμβάνει σημαντικό και λειτουργικά κεντρικό σημείο στην υδρολογική λεκάνη (χώρος συγκέντρωσης και απορροής των υδάτων). Η ύπαρξη λοιπόν της βιομηχανικής ζώνης παρεμποδίζει την φυσιολογική λειτουργία του υδροβιότοπου και είναι αντίθετη στις προσπάθειες διάσωσης και αποκατάστασής του.
Απο τον γεωλογικό και τον τοπογραφικό χάρτη που παραθέτουμε γίνεται σαφές ότι η 'ζωτική ζώνη' για τον υγροβιότοπο του Βουρκαρίου καλύπτει μια εκτεταμένη περιοχή. Σ αυτή την περιοχή θα πρέπει να αναπτυχθούν δραστηριότητες που δεν θα παρεμποδίζουν την φυσιολογία του υγροβιοτόπου. Φυσικά βιομηχανικές ή άλλες μεγάλες εγκαταστάσεις είναι εμφανώς καταστρεπτικές.
* Η βιομηχανική αυτή περιοχή έχει επιλεγεί ή/και υποδειχθεί ως πιθανός χώρος μετεγκατάστασης των βυρσοδεψείων του Ρέντη και ως ο τόπος κατασκευής εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής των ΕΛΠΕ! Η ύπαρξη λοιπόν αυτής της βιομηχανικής ζώνης αποτελεί ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ! Άν σήμερα αποδεχόμαστε την εγκατάσταση και νέων βιομηχανικών μονάδων , πώς αύριο θα αρνηθούμε πειστικά την εγκατάσταση μιας μονάδας ηλεκτροπαραγωγής ή μερικά ...βυρσοδεψία; Πόσο ισχυρά θα μπορούν να είναι τα νομικά μας επιχειρήματα;
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΦΕΙΣ: Η ΧΡΟΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΑΣ (ΩΣ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣ) ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΕΩΝ! Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΘΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ!
* Εμείς οραματιζόμαστε την παραλιακή ζώνη της Μεγαρίδας (σε έκταση από την Πέραμο μέχρι και την Κινέτα ) να αναπτύσσεται στην κατεύθυνση μιας ευρείας παραθαλάσσιας περιοχής διασκέδασης-αναψυχής-διακοπων-ήπιου οικοτουρισμού. Όπως θά έπρεπε δηλαδή, να αναπτυχθεί μια τόσο όμορφη γεωγραφικά περιοχή της Αττικής. Μια τέτοια εξέλιξη φυσικά θα ήταν σε όφελος των Μεγάρων συνολικά, που θα άλλαζαν ύφος, αλλά και των κατοίκων του, που αφενός θα έβρισκαν νέες ευκαιρίες μικρής και ήπιας επιχειρηματικής δράσης , αφετέρου θα χρησιμοποιούσαν συνολικά τον τόπο για διασκέδαση και αναψυχή.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν αυτοί οι χάρτες. Ο πρώτος παρουσιάζει με μαύρο την βιομηχανική ζώνη, με κόκκινο την περιοχή που αποχαρακτηρίζεται με το νέο ΓΠΣ και με πράσινο την περιοχή που θα θεωρείται προστατευόμενη υγροβιοτοπική ζώνη.
Ο δεύτερος χάρτης είναι αυτός του νέου πολεοδομικού σχεδίου όπου με πράσινο φαίνεται το παρόν οδικό δίκτυο.
Σαφώς το νέο πολεοδομικό σχέδιο είναι προς θετική κατεύθυνση. Επιδέχεται όμως βελτιώσεις που νομίζουμε είναι αναγκαίεες για την προστασία και την ανάδειξη του υγροβιοτόπου και συνολικά της παραλιακής περιοχής. Οι βελτιωτικές αυτές προτάσεις θα πρέπει να περιλάβουν την πλήρη κατάργηση της βιομηχανικής περιοχής.
Ο αποχαρακτηρισμός της περιοχής από βιομηχανική μπορεί να επιτευχθεί και θα επιτευχθεί, μέσω της προσβολής της αντισυνταγματικότητας του Νόμου που επέτρεψε τέτοιες χρήσεις γης στην περιοχή. Το νομοθέτημα στο οποίο στηρίζεται η χρήση αυτού του τμήματος γης για βιομηχανική δραστηριότητα, στην πραγματικότητα είναι μία προσθήκη ενός χάρτη σε άσχετο νομοσχέδιο (ν.3105/03 "περί τουριστικής εκπαίδευσης και κατάργησης")...το οποίο φυσικά δεν συνοδεύεται από καμία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή άλλη μελέτη ή σκεπτικό!!!
Η διαδικασία αυτή δρομολογείται ήδη σε εθνικό επίπεδο. Αν όμως δεν αρκέσει είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Μέχρι την επίτευξη ενός μόνιμου και τελικού ευνοϊκού αποτελέσματος για την περιοχή (που φυσικά θα περιλαμβάνει και ένα νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία του υγροβιοτόπου), θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας και στο νομικό-δικαστικό επίπεδο για την αποτροπή τετελεσμένων και καταστροφικών εγκαταστάσεων άλλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή.
Ήδη με ενέργειες μέσω νομικών γραφείων που μας υποστηρίζουν είχαμε και τα πρώτα θετικά αποτελέσματα:
Ανακλήθηκε η άδεια σε βιομηχανία κατασκευής δομικών στοιχείων από τσιμέντο, έχουν επιβληθεί ήδη διοικητικές κυρώσεις σε δύο εγκατεστημένες μονάδες στο Βουρκάρι, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένουμε και την ανάκληση της αδείας για μία ακόμα.
Επίσης και μέχρι να επιτευχθεί ο ιδρυτικός μας ξεκάθαρος στόχος, του πλήρη αποχαρακτηρισμού της βιομηχανικής ζώνης στην ευρύτερη περιοχή του Βουρκαρίου, ζητάμε από τις αρμόδιες υπηρεσίες Δήμο και Νομαρχία να υιοθετήσουν τη θέση της Ανεξάρτητης Κρατικής Αρχής του «Συνηγόρου του Πολίτη» όπως αποτυπώνεται σαφέστατα και απόλυτα στο τελευταίο Πόρισμά του (Αυγ. 2008) και την οποία σας παραθέτουμε αυτολεξεί:
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η υποχρέωση προστασίας του υγρότοπου στο Βουρκάρι απορρέει ευθέως από το άρθρο 24 του Συντάγματος αλλά και από το άρθρο 4.1 της Σύμβασης Ραμσάρ. Οι συγκεκριμένες μάλιστα διατάξεις, συνταγματική η πρώτη, απορρέουσα από Διεθνή Σύμβαση η δεύτερη, έχουν αυξημένη τυπική ισχύ και υπερισχύουν κάθε αντίθετης εσωτερικής διάταξης νόμου και βέβαια κάθε αντίθετης διοικητικής πράξης. Συνεπώς η εγκατάσταση βιομηχανικών ή βιοτεχνικών μονάδων στο Βουρκάρι έρχεται σε ευθεία αντίθεση με αυτές και απαγορεύεται!
Συγκεκριμένα ζητάμε:
* από τον Δήμο να πάρει απόφαση αναστολής των οικοδομικών εργασιών και νέων οικοδομικών αδειών στην περιοχή μέχρι να εγκριθεί το νέο ΓΠΣ
* από την Νομαρχία να μην εγκρίνει πλέον καμία περιβαλλοντική μελέτη για αδειοδότηση άλλης βιομηχανίας στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι προφανές ότι μια τέτοια απόφαση θα έπρεπε να συνοδευτεί από πρόταση για τροποποίηση του νέου ΓΠΣ ( η χρονική αυτή περίοδος άλλωστε είναι η καταλληλότερη για την υποβολή ανάλογων βελτιωτικών προτάσεων του πολεοδομικού σχεδίου) με κατάργηση ολης της παράκτιας βιομηχανικής ζώνης καθώς και πρόταση για κατάργηση της παρ.6 του άρθρου 41 του Ν.3105/03 ΦΕΚ29/Α/03 που χαρακτηρίζει την περιοχή ως βιομηχανική.
Είναι επομένως προφανές ότι η πρόσφατη επίσημη δέσμευση του ΥΠΕΧΩΔΕ ότι: «….θα προβλεφθούν όροι προστασίας στον υγροβιότοπο καθώς και επανακαθορισμός των ορίων (με περιορισμό) της όμορης βιομηχανικής περιοχής…», είναι σημαντική μεν γιατί αναγνωρίζει για πρώτη φορά το πρόβλημα της συνύπαρξης του υγροβιοτόπου και των βιομηχανιών, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μας εκφράζει απόλυτα.
