Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ κ. ΣΥΡΚΟΥ ΓΙΑ ΤΑ BLOGS

Ο ΓΚΙΟΛΙΑΣ, ΟΙ ΑΝΩΝΥΜΟΙ BLOGGERS ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ

Οι bloggers και οι "ανωνυμογραφούντες" είναι το θέμα του άρθρου του κ. Σύρκου στην "ΑΠΟΨΗ" που κυκλοφορεί (φύλλο 17, 29 Ιουλίου 2010).
Σύμφωνα με τον κ. Σύρκο η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια ήταν η αφορμή για να μάθει ο κόσμος τα ιστολόγια, τον τρόπο δημιουργίας τους και να συνειδητοποίησουν άπαντες πόσο... κακό κάνουν στην ελληνική κοινωνία. Όπως και σε άλλες περιπτώσεις έτσι και τώρα λοιπόν ένας θάνατος ξυπνά από τον λήθαργο τους αποχαυνωμένους Έλληνες για να αντιμετωπίσουν την "λαίλαπα" που λέγεται "bloggers"!
Ο κ. Σύρκος βάζει όλους όσους γράφουν ανώνυμα στο διαδίκτυο στο ίδιο καζάνι. Σε αυτή την παγίδα έχει πέσει και μεγάλη μερίδα της τοπικής και ευρύτερης κοινωνίας και θεωρεί όλους τους δημοσιογράφους, τους εκδότες και τους πολιτευτές λαμόγια και απατεώνες. Είναι έτσι; Όχι βέβαια. Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια.
Στην Έλλαδα το διαδίκτυο και οι υπηρεσίες του γνώρισαν γρήγορα άνθηση. Το επέτρεψε η εξέλιξη των τελευταίων ετών σε θέματα τεχνολογίας. Όπως έγινε και με την κινητή τηλεφωνία. Το χάσμα μεταξύ των δύο γενεών, της παλιάς που δεν είχε καμία σχέση με τους υπολογιστές με την νέα που τα έμαθε όλα και εύκολα, δημιούργησε το πρόβλημα. Δεν υπήρξε ο απαιτούμενος γονικός έλεγχος. Οι bloggers ξεκίνησαν απλά εκφράζοντας τις απόψεις τους και μάλιστα σε κλειστό κύκλο. Οι ανώνυμοι μπήκαν αρκετά αργότερα δημιουργώντας αναστάτωση στο σύστημα. Οι επώνυμες ιστοσελίδες ανήκουν στα ίδια ιδρύματα που ανήκουν και τα έντυπα μέσα. Η σύνταγη ήταν ακριβώς η ίδια. Ο πνιγμένος από το δίκιο του νεοέλληνας των 700 ευρώ βρήκε στα ιστολόγια έναν χωρό να εκφραστεί για το σάπιο κατεστήμενο. Οι ανωνυμογραφούντες έπρεπε να μείνουν ανώνυμοι για να προστατέψουν την ελεύθερη έκφραση και την λαϊκή αγανάκτηση.
Ο Γκιόλιας ήταν εμπνευστής και δημιουργός του "troktiko", κατά δήλωση των διαχειριστών του. Ήταν ο πιο διάσημος ανώμυμος που έχασε την ανωνυμία του από λάθος χειρισμούς του. Το ίδιο το σύστημα δεν του χάρισε ούτε ώρα παραπάνω ζωής μόλις έμαθαν ότι αυτός κρύβεται πίσω από το μεγαλύτερο ιστολόγιο της χώρας. Τούς ενοχλούσε και τον έφαγαν! Έτσι απλά!
Στο διαδίκτυο όσο αξίζεις τόσο ανέρχεσαι. Η δικαιοσύνη είναι παρούσα και έτοιμη να άρει το απόρρητο αν χρειαστεί. Κανείς δεν είναι ανώνυμος και κανείς δεν μπορεί να γράφει ότι θέλει. Αυτά όμως που γράφονται εκφράζουν κάποιους, και όσο περισσότερους εκφράζουν τόσο τα θεμέλια του συστήματος τρέμουν...
Η μιζέρια και η οπισθοδρόμηση της μεγαρικής κοινωνίας δεν οφείλεται σε αυτούς που αρθογραφούν στα μεγαρικά ιστολόγια ανωνύμως. Οφείλεται σε αυτούς που διοίκησαν στην τοπική αυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια με το ανάλογο μερίδιο στον καθένα.
Το θέμα για τον "βιασμό" του ρέματος του Μαυρατζά κάτω από το μοναστήρι του Αγίου Ιεροθέου είναι αντιπροσωπευτικό για την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας. Όσοι έχουν μπάρμπα στην Κορώνη βιάζουν την φύση, γκρεμίζουν μνημεία, οικειοποιούνται εκτάσεις και εναντιώνονται στα συμφέροντα των πολλών για να τραβήξουν θρησκευτικούς τουρίστες με σκοπό το κέρδος. Αυτές οι ενέργειες είναι μή δημοκρατικές και άσχημες να συμβαίνουν σε έναν τόπο που γέννησε την δημοκρατία.
Το megara press είναι το πρώτο διευρημένο θεματικά ιστολόγιο της πόλης. Πρόσφατα έκλεισε 2 χρόνια λειτουργίας. Έχουμε φανατικό αναγνωστικό κοινό γιατί λέμε την αλήθεια χωρίς να ανήκουμε σε κάποιο πολιτικό ή δημοσιογραφικό χώρο. Η φωνή του πλήθους δεν έχει όνομα και επώνυμο. Να χαίρεστε που ο μεγαρικός λαός ξεσπά στο διαδίκτυο γιατί αν ξεσπάσει στους δρόμους κάποιοι θα τρέχουν να κρυφτούν... Και την ώρα του ξεσπάσματος δεν θα ρωτά κανείς ονόματα!